din, insanları ikiye ayırır. inanan ve inanmayan diye. sonra o inananlar, sırf insanlar kendi gibi inanmadı diye, inanmayanları ortadan ikiye ayırır. birleştiriciymiş.
modern dünyadaki dinin aldığı hal fakirler için antidepresan zenginler içinse çelikten zırh gibi. Malum hesap sorma olayı futboldaki sezon uzun önümüzdeki maçlara bakacağız anlayışına paralellik güttüğü için denge unsuru bir hal aldı din.
"bir adama, bir ruhu olduğuna dair güvence verin ve onu bu hayattan sonra başına geleceklerle ilgili batıl öykülerle korkutun, işte balık oltaya takıldı, zihinsel bir köle avucunuzun içinde." theodore dreiser
dini anlayanlar 3 guruptadır, sadece islamiyet için değil bu tüm dinlerde geçerlidir.
1- dinden çıkan insanlar: bu insanlar çok yoğun baskı altında, dinin gerçekliğini sorgularlar. küçüklükten gelen o kadar çok dini birikim vardır ki dinden çıkmak onları korkutur. ama zamanla bazı şeylerin farkına varırlar. hayatım boyunca hiç dinden hop ben çıktım, diyen bi anda çıkan insan görmedim. dinden çıkmak zaman alır çünkü benliğinizden bir parçayı çıkartırsınız.
2- vandallar, teröristler, faşist ruhlu insanlar: bu insanların tek bir ortak noktası vardır. şiddetten haz alırlar. tüm büyük dinlerde şiddet fazlasıyla vardır, çoğunda kafirlere karşı acımasızca davranılması geçer. sadece kuran bazı ayetlerde kıvırıyor sonra şöylede yapabilirsiniz diye ek seçenek veriyor.
3- yöneticiler: geldik en kötü guruba. en oçu bunlardır. gerek vatikandakiler, gerek malum partidekiler dini halkı uyuşturmak için kullanırlar. ''allah sizi sınıyor my friend. fakirlik önemli dğil öteki dünya önemli'', ''allahta bizden yana.'',''derdini veren allah dermanınıda verir.'' vb ifadeler kullanırlar. insanların acılarıyla resmen t*şşak geçerler. insanlara aza kanaat etmelerini söylerler, ama kendilerinide hep krallar gibi yaşatırlar. lüx hayatları vardır.
geri kalan tüm insanlar hep ara geçiş formları. en çok bunlara acıyorum. kullanılıyorlar amk. uyanın artıkta şu din tüccarlarına alet olmayalım. sizin yüznüzden bizde yanıyoz(almanya yenik sayıldığı için bizde yenildik aq).
şüphesiz ki din her zaman bişeyler ister. ama hiçbir zaman bişey vermez. iç huzuru buldum diyenlerde yoga yapsın iç huzurun alasını görsünler. oluşturulan tüm dinler yeryüzüne kanla ve vahşetle gelmiştir. yeryüzünde yoktur ki bir din gelirken ve geldikten sonra uğruna sayısız canlar verilmemiş.
belki bir tanrı vardır, fakat su götürmez gerçek tanrının yarattığı insanlar arasında asla ayrıcalık yapmayacağı ve şeytan gibi bir varlık yaratıp ona uyup onunla saçma bir iddiaya girmeyeceğidir. unutmayın ki bu fikir tanrınınn aklını küçümsemektir.
gerçekten de illettir. toplumsal şizofrenidir. dindar toplumlar sağlıklı değildir. kendi dışımdaki düşünceleri hastalık olarak gördüğümden değil cidden öyle.
