marx ın sözüdür. ancak yerine birşey konmadan kolay kolay bırakılacak bir uyuşturucu değildir. batıda modernizmin getirdiği yabancılaşmanın , yalnızlaşmanın da kitleleri dinin kucağına attığı bir gerçek . sanırım kapitalist sistem var oldukça din de var olacakır.
zeki insan inancına körü körüne bağlanmaz. Bu acizliktir, aptallıktır. tek dayanakları vardır soyundan artakalan , kulaktan doğma bir kaç hurafe. Bu konuda marx*'a bir miktar katılıyorum," din baskı altında ezilen toplumun afyonudur "... sınırlarını zorlayan insanlar bu afyonun yararlarının yanında zararlarını da görürler. bu güne kadar birkaç soylunun insanların beynini yıkamak için ellerinde bulundurdukları en büyük koz da dindirr.
din adına yaşananlara bakıldığında son derece doğru tanımdır. ancak tarihte bir kısım devrimlerin din şemsiyesi altında gerçekleştiğini düşünürsek dinin afyon kelimesiyle uyuşmadığı bir gerçektir. en basitinden arap toplumunda gelenekçiliği islam dini yıkmıştır. isanın israiliyat içersinde çektiği cabası... peki maniye ne demeli... bir de Konfüçyüs var bunların hepsi dinle doğrudan veya dolaylı bağlantılı adamlar ve kendi toplumlarının geleneklerinde köklü devrimler gerçekleştirmişler...
diğer taraftan bakıldığında ise hristiyan aleminin kurtarıcı olarak mesihi beklediğini, müslümanların obamaya atfettikleri iyilik meleği fellan gibi sıfatları düşününce dinden neferet etmemek elde değil... ancak insan yanlış düşünmeleri dinleri o yanlışlıklara bağlamayacaksa dinin bir afyon olduğunu düşünmeyerek afyonun insanın beyninde yarattığı ve gelenekselleştirdiği hurafelere bağlamak gerekir...
afyon bireyin beynini uyuşturur dinse tam aksine kişinin aklını başına getirmesini ister.yanlış bir benzemedir.kur'anın da pek çok ayetinde kişinin düşünmesi istenmektedir.
marksın 40-ların başında yazıp-yayınladığı 'hegelin hukuk felsefesine eleştiriler' isimli çalışmasında yer alan cümledir(moskova 61 baskısından /marks-engels seçilmiş eserler/, o paragrafın bir kısmını alıntılayayım):
(dinsel) üzüntü, bir ölçüde gerçek üzüntünün dışa yansıtılması ve bir başka ölçüde de gerçek üzüntüye karşı protestodur. din ezilen varlıkların iç çekmesi, kalpsiz bir dünyanın kalbidir, ruhsuzlukta (tin/geist)ortaya çıkan bir ruhdur. o(din), halkların afyonudur.
kojeve hegel derslerinde mutlak din-mutlak bilgi'ye doğru giderken herhalde bu pasajın etkisiyle yoğun bir hegel okuması yapıyor, üzüntünün-dinselliğin verdiği üzüntünün- betimlenmesini zannımca mükemmel bir şekilde yapıyor.
ali bulaça göre iran devrimi marksın bu savını tamamen yıktı.
doğru bir yaklaşımdır.dinin avrupada kötüye kullanıldığı dönemlerde söylenmiştir.iyi ki de söylenmiştir.bazılarına karl marx'ı anlatırken kişiye yardımcı olur.
şu bakımdan doğrudur ki; din kişiler üstünde büyük etkiler bırakır.anlatılışına ve anlatanın inandırıcılığına göre insanları kötüye de sevkedebilir.
önermenin yüzyılı aşkın tecrübelerle düzeltilmiş hali için:
sınıfsız toplum politbüro diktatörlüğüne dayalı rejimlerinin halkları uyutmakta kullandıkları hipnoz aracıdır.
kuşkusuz burada marx'ın bahsettiği hak aramayı, adaleti ,eşitliği bir yana itip yeryüzü cenneti yerine ahiret hayatında bir cenneti vaad eden ve egemen sınıfın egemenlik kurduğu sınıfı susturmak için kullandığı ve bu nedenle kendi bakış açısıyla yorumlattığı bir araç olarak dindir.
üzerine bülent akyürek tarafından "Allah'ın selamı ve rahmeti Marks'ın üstüne olsun. Allah gani gani rahmet eylesin, Marks "Din afyondur." demişti. işte biz bu dinle uyuşmak, uyum içinde olmak istiyoruz! Kendi dinleriyle uyuşmayan Batının haline bakın:Esrar, eroin, kokain, akineton, porno, borsa, bilgisayar, içki, TV, internet, diyet, obezite vs... ile ...uyuşuyorlar. Hangisi din afyonundan daha masum? "Din afyondur..." Çok şükür ki öyledir." yazısı yazılan cümledir.
ne alaka yaa herşey de olduğu gibi dinde de bu gerçek inkar edilemez yani eğer bir şeyin çok aşırısına gidersen yapmak istediğinden çıkar apayrı bir yola girersin,din huzurdur,bu dünyaya körü körüne bağlanmamızı engeller,allaha yaklaşma yoludur ama aşırısı herşeyin zarardır
insanları yönetmek ve kandırmak için ortaya sürülmüş, çağımızın en büyük paradigmalarından biridir.
türkiyede dini kullanarak, insanların aptalca inanmalarını sağlayarak, ülkeyi bu şeriat sistemine doğru sürüklemişlerdir.
dini yasaklayıp, camileri, sinegogları, kiliseleri de kapatarak insanların kabustan uyanmaları sağlanmalıdır.
gizlice ibadet edenlerde darağacında sallandırılmalıdır.
dinde ki huzur umut beklentisinden değil,gerçeğin sesini dinlemekten gelir.ama kapitali okuyup cünüp gezenler ve her an küfür halinde olanların "lan ya varsa" kaygısını azaltmak için söylenmiş kılıflı yalandır.
din halkların afyonudur sözü dillere sakız olmuştur. halbuki o dönemde afyon tedavi amaçlı kullanılır, marx dinin insanların bu dünyada yaşadığı acıları dindirdiğini söyler. hatta din için "kalpsiz dünyanın kalbidir" der enteresandır bunu çoğu dindar ve çoğu solcu bilmez.
