şimdi efenim karl marx ın bu sözüne "hebele hübele allah belesanı veriyüüü" gibisinden çemkirerek karşı çıkan mü'min kardeşlerimiz için, yine vakt-i zamanında schopenhauer adlı feylesofumuz, bu çemkirmenin altında yatan gerçeği açıklayan güzide bir kelam etmiş ve buyurmuşlardır..buyrun:
"Dinin üstünlüğünün kaynağı; doktrinlerini çocukluğun körpe çağında zihne kazıma, dolayısıyla neredeyse doğuştan gelen fikirler gibi görünmelerini sağlama şeklindeki paha biçilmez ayrıcalıktır."
höbelek yobazların akıllarını az biraz çalıştırmak gereği duymadan katiyetle karşı çıktıkları söz.
hatta doğru diyen yazarın entryisini anlamaya çalışmadan direkt eksilerler.
1.afyon, hastalığı tedavi etmek ve yaraları saraken can yakmasın diye kullanılır. din de bunun gibidir, iyileştirici ve görmezden getirici bir tarafı vardır.
2.ayfon, uyuşturucu bir maddedir. dinin toplumsal düzene getirdiği güzelleme, kitleleri düzen yanlısı olmaya eğilimli hale getirebilir. bu açıdan söylenmiş olur.
sosyolojik açıdan etkilerinin eleştirisidir bu cümle; dinin hakikatiyle ilgili bir eleştiri değildir. sizin anlayacağınız "sosyalistler din düşmanıdır" anlamına gelmez; "düzen düşmanıdır. statik olana karşıdır" manasına gelir. bu vecheden bakıp, değerlendirilmelidir.
1.afyon: olgunlaşmamış haşhaş kapsüllerine yapılan çiziklerden sızan, güçlü bir zehir olmakla birlikte içinde morfin, kodein vb. uyuşturucular bulunan madde.
başka anlamı yoktur afyonun..
hitap ettiği kitlelerin, afyona yeni anlam yüklemesine sebep olabileceğini önceden bize anlatmış özlü söz....
doğru önerme. bu olay dine saldırı gibi algılanmamalıdır. aslına bakarsanız dinsizlerin teistler ile münakaşa etmesindeki temel amaç dinsizlerin teistleri aydınlatmak istemesidir. inandığı tabuların yanlış olduğunu gösterme sevdasıdır. dinin afyon olması da şundandır: adam seni sömürür, adam kadını öldürür, adam işkence eder, adam insanlık dışı davranışlarda bulunur, adam içkili araba kullanıp aileni katleder, adam eğitmez, adam süründürür, adam soykırım yapar vb. sen bunları televizyondan seyredersin, kendini çok çaresiz hissedersin. yapacak bir şey yoktur bu zülumculara karşı. ve onu tanrı'ya havale edersin. artık her şey güzeldir. tanrı onu cehenneminde yakacaktır. oohh mis vallahi çare bulundu. işte bu son bahsettiğim düşünceler, onların sizin aklınızda bulunmasını istedikleridir. sorumluluk duygusunu azaltır. bir anlamda uyutur. bir taraftan onlar bilmektedir ki ölünce toprağın altına gireceğiz. tabii bu süreçte adamlar bölünmüş, uyutulmuş toplumu istedikleri gibi yönetmiş olacaklardır. biz de diyoruz ki : uyanın ! artık sorumluluk almamız lazım, bu pisliklerin hepsini yalnızca biz düzeltebiliriz. üstelik sadece bu dünyada ! dindarların, 'ya tamam sen dine inanmıyorsun ama inananlara da saygı duy' demesine de tepkimiz bu yüzdendir a dostlar !
bir yaradan olduğunu kabul edenlerin kitle, kabul etmeyenlerinse toplum olduğunu imâ eden görüştür. sonuçta her ikisi de bir inançtır. tabi ki şuurlu insanların şuursuz calılardan farkı inanç sahibi olmalarından kaynaklanır ve bu halleri ile toplum oluştururlar. ama bilim adamı da olsa kimse inancın kriterlerini belirleyemez. bu nedenle iddia mesnetsizdir ve çelişki içerir.
bunu diyenler acaba alkol kullanıyor mu diye sorulasıdır zira afyon dedikleri din kişiye kendisini uyuşturmasını haram kılar. kuran-ı kerim gibi aydınlatıcı bir kitap göndermiştir ve yaratıcının sözleridir. leyüm dinüküm veliyedin.
Bir Yahudi olan komünizmin fikir babası ve zamanın gizli Yahudi örgütleriyle temasları bulunan Karl Marx'ın insanları dinden uzaklaştırmak amacıyla söylemiş olabileceği söz. Din özellikle de islâm dini insanı bilgi bakımından bir uyuşukluk içerisine sevketmez, sürekli öğrenmeyi öğütler, aydınlanmasını ve aklını kullanmasını ister. Fakat tersinden baktığımızda da uyuşturucu bağımlısı bir insana afyonun huzur vermesi gibi, din de insanı manevi huzura ulaştırır.
ülkemizde 30 yıldır sürekli insanların ölmesine bunlkara şehit denildiği için hiç ses çıkmaması göz önüne alındığında son derece haklı bir saptamadır.
devlet, 30 seneden beri devam eden cinayetleri şehitlik, gazilik, kutsal vatan, bayrak gibi kavramlarla süsleyip kitleyi uyuşturduğu için toplum "neden" diye haykıramamaktadır.
afyon olan dinin kendisi değildir bunu da belirtelim.
afyonu nasıl kullandığına bağlı bir durum. afyonu kullanırsın ekmek yaparsın tadından yenmez...afyonu kullanırsın uykulardan seni kimseler kaldıramaz.
Din; insanın var olma nedenlerinin kaynağını, insanın doğasını, kaderi ile ilgili sorgulama yapabilmesine imkan sağlayan inanç sisteminin temelini oluşturmaktadır. Farklı toplumların kendi toplumsal ahlaklarına göre şekillendirdiği dini inanışları, zaman ve toplumsal gereksinimlere dayalı olarak değişim ve yozlaşmalara maruz kalmıştır. Bu değişim karşısında ki egemen güçler kendi mefaatlerini gözeterek, inanç sistemlerinde ciddi değişimlere neden olmuşlardır. Bu değişimlerden kaynaklanan bozulmalara tepki olarak Marx 1843 yılında yazdığı Hegel' in Hukuk Felsefesinin Eleştirisine Katkı adlı yazıda yer alan'' din halkın afyonudur'' düşünce akımını ilk defa yazılı olarak sunmuştur. O tarihten günümüze kadar geçen süreçte halâ tartışmaya açık olan bu konu, farklı düşünürler tarafından değerlendirilmeye çalışılsa da, kesin bir sonuca ulaşılamamaktadır. insanların doğası gereği sorun ve problemleri karşısında kendinden büyük bir güce bağlanma eylemi sergilemesi iç güdüsel bir davranıştır. Bu davranışa bağlı olarak, dünyanın farklı coğrafyalarında, farklı dini inanışlar orta çıkmıştır. Dinin afyon olup olmadığı hakkında fikir sahibi olabilmemiz için öncelikle; dinin temelini oluşturan yaratıcı mantalitesini kavrayabilmemiz gerektiğine inanıyorum. Bundan sonrası ise; akıl ve mantık olgusu içerisinde değerlendirilmesi gerekir. inanç sistemi her ne kadar toplumsal bir bütünü kapsıyor olarak görünse de aslında bireyseldir.
