marksist sloganıdır. marksistlerin sayısının müzelerde koruma altına alınmayı gerektirecek kadar azalmasına karşın, afyon kullananlar olarak nitelenen her dinden inananların sayısında sürekli artış olması sonucunda tüm insanlığı manevi esrarkeşlikle suçlamayı doğuracak saçma iddiadır. marksistlerin öncelikle insanlar neden maharishi yogi gibi sahtekarara bile din uğruna inanırken marksizme itibar etmezler sorusnun cevabını vermelerinin gerektiren cümledir. entry yazarına vereceğiniz eksi oy cevap değil, kabullenmedir.
günümüz türkiyesinde gerçeklik kazanmış önerme. düşünün ki 400 milyar dolar borcunuz var,dünyada büyük bir kriz havası var,ülkenizde gittikçe güçlenen terör olayları var,ufukta etnik ayrımcılık tehlikesi var,işsizlik 6 milyon olmuş vs.
peki bu ülkeyi yönetenler napıyorlar?
tüm bunların üzerine örttüklerini sandıkları örtüleriyle kendi kitlelerine yaranmaya çalışıyorlar. geleceğe yatırım olarak bir sonra ki seçimde oylarını korumak için fırsat olarak gördükleri türbana çözüm getirmeye çalıştıklarını sanıyorlar. ama suçlu onlar değil bunu yapabilme iradesini onlara yüzde 47 oyla veren demokratik halkımızda.
sonuç olarak öyle görünüyor ki bu yüzde 47 lik kitle ve yöneticiler kendi derebeyliklerinde oyunlarına devam ederken diğer yüzde 53 lük kısmında yok olmasına seyirci kalacaklar. daha parlak bir görüntü ne yazık ki göremiyorum. umarım yanılıyorumdur. ama görünen köyde kılavuz istemez.
hayattta ki her boşluğu her cevapsız soruyu yanıtlamak için dine sığınan her boşluğu onla dolduran bu hatyatı anlamak için kafa yormayan bünyeler ve topluluklar için söylenebilecek en güzel sözdür.
esasen dinin toplumu huzurlu ve sakin tuttuğunu anlatmak isteyen karl marx özdeyişidir. haklıdır da. dinimiz cinayeti, hırsızlığı, kul hakkını, uyuşturucuyu ve bunun gibi zararlı şeyleri yasaklamasaydı toplumun daha fazla kaos içinde olacağını söylemek yanlış olmazdı sanırım.
hukuk kanunlarının yetersiz kaldığı yerlerde toplum düzenini sağlamak için devreye dini kuralların girdiğini anlatır. düşünün 1 gün her tür suçu işlemek hukuk yasalarınca serbest olsun. dini inancı suç işlemeyi yasaklayan bir toplumda kaç kişi suç işler?
bu sözü dinin tüm amacı toplumu yatıştırmaktıri din diye bişey yokdur diye algılamak da yanlıştır.
düpedüz yalandır. ''dini bütün''(!) vatandaşlarımız akp'nin yolsuzluklarını feci şekilde eleştirmektedirler. unakıtan'ın arpacı yumurtacı oğlu ile sabah-atv grubunu alan rte damadı, 25 yaşında genel müdür olan akrabalar, islamcı kesim gazetelerinde boy boy resimleri basılarak eleştirilmekte, yerden yere vurulmaktadır. yani ne afyonundan bahsediyorsunuz siz kardeşim? *
maksizme göre somut olarak ele gecmeyen birsey icin caba zaman para vesaire harcamak gereksizdir aptalcadır dolayısıyla kendi dusuncesini tek bir cumlede guzel ifade etmistir. kendiside atesit oldugundan cogu ateist tarafından taraftar bulmustur.gunumuzde haklı oldugu solenebılır.zira hergün televizyonlarda zengin bir hoca türüyor.
dinci rejimle din arasındaki farkı bilmeden, herhangi bir dine mensup olmamış, o hazzı tatmamış, allah inancından yoksun bünyelerin ağızlarının ishal olup sıçması durumundan kaynaklanan sıçık önerme.
''din insanlığın onuruna bir hakarettir. din olsa da olmasa da iyi insanlar iyi şeyler, kötü insanlar kötü şeyler yapacaktır.
ama iyi insanların kotu seyler yapması için din gereklidir.
karl marx'ın eğer yaşasaydı "ben bu sözü gelişmemiş ülkeler için söylemişim" diyeceği sözdü bu.
din artık bir amaç değil, bir araçtır günümüzde. aynı demokraside olduğu gibi. bunun sebebi de bazı toplumlarda dinin hala tabu olması, kesinlikle tartışılamamasıdır. ülkeleri yönetenler de bunun farkındadır ve icraatlerini dine göre şekillendiriyormuş gibi gösterip, yaptıkları yanlışları dinin gölgesi ile kapatırlar.
dini örgütlenmeler artık dünyanın her yerindedir, ve ülke siyasetlerine arkaplanda müdahele etmektedir. bu örgütlenme tıpatıp askeriyedeki hiyerarşi ile örtüşmektedir. ikisinde de kurumlar birbirine ast-üst ilişkisiyle bağlıdır, ve her kurum kendi içinde de bir ast-üst ilişkisi kurmuştur.
dinin buradaki amacı ise bireylerin ast-üst ilişkisine koşulsuz bağlı olması, sorgulama ve yargılama yapmamasıdır. din zaten kendi içinde sorgulamaya karşıdır, mutlak kabullenmeyi gerektirir, olaylara hep olumlu gözüken açılardan yaklaşma taraftarıdır.
dini gereklilikleri yerine getirerek yaşayan insan zaten bambaşka bir hayatın içindedir artık. farklı bir çevre, farklı yaşam standartları, farklı bir hayata bakış. her şekilde etki altındadır. ve bir süre sonra artık ast-üst ilişkisinde yerini alacaktır.
işte dinin araç olarak kullanılması budur. kimse daha dindar olunsun, barış içinde yaşansın, dini ve ahlaki değerlere sahip çıkılsın, öbür dünya da düşünülsün diye dini insanların gözüne sokmaya çalışmıyor. sadece kendi çıkarlarını daha rahat gerçekleştirebilmek için bu yapıya ihtiyaçları var ve onlar da bu yapıyı adım adım oluşturuyorlar. yoksa onlar için şeriat olmuş, komünizm olmuş, sosyalizm olmuş farketmez.
tek ihtiyaçları çıkarlarına uygun olan herhangi bir yapı. ve gelişmemiş ülkeler için de bu yapı din ile kurulabilir ancak.
karl marx'ın bir sözü olup aslında "din insanın kişiliğini göstermesine engeldir, din olmasın herkes neymiş görülsün" temalıdır, gayet de mantıklıdır. günümüzde allah şunu yasaklamış bunu yasaklamış şeklinde bikbik yapıp elalemin karısına kızına bakan birçok şerefsiz mevcuttur. bu tip yaratıkların iyi, doğru dürüst insanlar olarak lanse edilmesine engel olabilmek için dinin olmaması, insanlara sınırlama getirilmemesi gerekir; bu yolla kimin ne olduğu anlaşılabilir, hem sınırlandırılmamış insan bastırılmış hayvani duygularını dışa vurmak zorunda da kalmaz, tabi bu kişilikle de alakalı.
der meister kabuk değiştirdi gibi saçmasalak şeyler de yazmasın bazı yazarlarımız bu entrymden sonra. komünistim ama islam'a da türbanlıya da saygım var diye bas bas bağırıyorum. dinci olduğumu gösterebilecek bir entry varsa eğer getirin, valla dönek dersiniz o zaman.
karl marx'a ait, tam hali (kelimesi kelimesine olmamakla birlikte) "din, kalpsiz bir dünyanın kalbi, ruhsuz bir dünyanın ruhudur. din, toplumların afyonudur" şeklinde olan söz.
burda karl amcanın mevzu bahis ettiği şey, algılanageldiği üzere "sktir edin ulen dini mini" kabilinden bir fikir değildir. dinin mobilize olmaya engel teşkil ettiğini savunur. verili olarak gelen dinin özünün ve din kurallarının, umutların gerçekleşmesi ve hakların elde edilmesini farklı zamanlara öteleyen yapısına dikkat çekmeye çalışır. din, ona göre bireylere acziyet verir, boyun eğdirir; haksızlığa uğrayan birey, bu durum karşısında sabretmesi gerektiğine ve sabrının mükafatını öte dünyada alacağına inanır. bu kabulleniş, proleteryayı giderek çöküşe götürürken, patron sınıfının daha da palazlanmasına yol açar.
edit: başlık altında ayar veren arkadaşlara kucak dolusu sevgilerimle. canımsınız ya. özelden bi mesaj atsan ne olur "yanlışın var" diye, kolun mu kopar? aa öyle mi? pardon bilmiyodum.
ilk kez sümerlerin rahip devletlerinde ortaya çıkan; dini ve öteki dünyayı araç olarak kullanıp insanları korkutarak cıkar elde eden rahipler vardı. o günden bugüne süregelen; emperyalizmin en büyük aracı haline gelmiş belki de iyi niyetle ortaya çıkmış durumun; karl marx tarafından dillendirilmiş halidir.
parayı bastırıp günahlarından arındığın bir dünyada, eğer senin yaşam ile kurduğun tüm bağ bir rahibin iki dudağı arasında ise, kiliseler halkın cebini boşaltan ticarethanelere dönüşmüşse, ve elin almanı ülkeni işgal ederken ona karşı savaşan fransız halkını, fransız rahipler arkalarından bıcaklamış sa, afyon değildir de nedir!
