Herkesin fikri kendinedir sevgili yazarlar. Ben müslümanım, kalkıp herhangi biri dinimi ileri geri eleştirince inancıma hakaret ettiğini düşünüyorum ve kimsenin inancına ya da inançsızlığına saygısızlık etmek istemediğimden din konusunu pek açmam. Eleştiride de bulunmam. Esas mesele ne diye eleştirdiğiniz? Fikriniz sizde kalsın efendim, sürekli sürekli ifade etme gereği duyuyorsanız bir sorun var demektir.
dini değil inanan insanı değişik sıfatlarla anınca, özgürlük şu bu diye kıçını yırtan ama din özgürlüğüne saygı duymayıp elalemin inancına burnunu sokan tiplerin geri kafalılığına dayanamamaktır. hayır kendi dedikleriyle çelişip cahil cühela konuşuyorlar bir ilber ortaylı değilim ama cahil görünce dayanamıyorum napalım.
Çünkü insanların çoğu acı gerçeklerden kaçar. Halbuki tozpembe hayaller tatlıdır. Din, bulaşıcı toplumsal bir hastalıktır.
Karanlık aydınlıktan, yalan gerçekten her daim kaçar.
Kartallar, kargalara inat her zamanki gibi yalnız uçar.
(bkz: ben nasıl mal oldum)
(bkz: sana hakaret edip kendime saygı bekleyebilirim)
Eleştiriyi dinleyince aklı başına gelecek,
Aslında dinin palavra olduğunu biliyorlar ama kabullenemiyorlar,
Dini afyon olarak kullanınca kafa, ex olarak kullanınca pompa yapıyor,
Bunları eleştiri zannediyorsan eğer gerçekte maymundan değil sülükten evrilmişsindir, bu sülük benzetmesi nasıl ki senin hoşuna gitmiyor ve hakaret olarak görüyorsan dine inananlar da senin eleştiri sandığın hakaretlerine tepki verir,
(bkz: etkiye tepki)
eğer çok değerli olsa güya çok inandığınız kitapta yazan esaslara uyulup toplumda bir düzelme kalıcı bir iyileşme gerçekleşir. türkiyede bir bak bakalım yolsuzluk liginde hukuksuzluk liginde nerelerdeyiz. türkiye dünyada büyük şehirlerinde uyuşturucu kullanma oranı rekorları kırıyormu kırmıyormu. eee bu ne şimdi. siz çok inanıyorsunuz diye mi oluyor bütün bunlar. bu yolsuzluk hırsızlık talan niye bu noktalara geldi ve bunu yapanlar dinden bahsedenler mi bahsetmeyenlermi bunları bir ölç bak sonra böyle millete hutbe ver.
