daha önce kitaplarımda belirttiğim gibi ateistliğinden bir şey kaybetmemiş insandır. ateisler sizin gibi kompleksli değildir; inşallah da der, maşallah da der, allah versin de der, der oğlu der. günlük yaşamda kullanılagelmiş kelimeleri, kavramları kulanır. zaten sırf tanrıya inanmıyor diye aklına "inşallah" gelip "umarım" diyen insan asıl acınası olan insandır. belki ateist bile değildir.
bir cümlesinde allah kelimesini kullanırken "hani allah yoktu lan?" seviyesinde bir argümana maruz kalacağı bilse ağzını açmazdı valla. (üff valla dedim aslında ateist olmadığım ortaya çıktı)
