birgün gazetesinden sevgili süha alparslan'ın güzel bir yazısıyla izlemeye çağırdığı film:
Devrimden sonra
"Daha önceki iktidarlar tarafından emperyalist ülkelere söz verilen 120 milyar dolar, halkımızın eğitim ve sağlık gereksinimlerine ayrılacaktır.
iç borçlar silinmiştir. Sosyalist iktidarımız 130 katrilyon TL'lik bir borç devralmıştır. Bu miktarın büyük bir bölümü devletin büyük sermaye sahiplerinden aldığı yüksek faizli borçlardan oluşmaktadır. Yıllarca devlet, patronlara parayı kredi olarak ucuza vermiş ama aynı patronlardan yüksek faizli borç almıştır. Bu borçların geri ödemesi kesin olarak durdurulmuştur.
Kamuda ya da özel sektörde ücretli olarak çalışan vatandaşların bankalara ya da başka kuruluşlara olan her tür borçları faizi ile birlikte silinmiştir"
işte bu...
Hayal etsenize, memleket nasıl rahat bir oh çeker
Sosyalist iktidardan önceki "Bir avuç zorba, oligarşi" dışındaki hemen herkes...
isteyen namazını kılar, isteyen Cemevi'ne gider, isteyen 'bana ne ahiret işleri' der, isteyen kapanır, isteyen açılır...
Her milliyetten, her etnik kökenden bütün halklar, topluluklar kendi kültürünü geliştirir, anadilini geliştirir, farklılıklar zenginliğimiz olur.
Yukarıda alınan acil ekonomik tedbirlerle milli gelir dağılımındaki muazzam eşitsizlik süratli bir şekilde normale döneceği için halkın alım gücü artar, üretim artar, üreticinin ürünü gerçek mali karşılığına kavuşur.
GDO'lu ürünlerin ülkeye girişi yasaklanır, nişastadan şeker üreten Amerikalı firmalar olanca hızlarıyla ülkeyi terk eder.
Şeker fabrikalarının paletleri çalışmaya başlar, emperyalistlerin kota koyduğu, ekilmesini yasakladığı tütünü üreticiler yüzyıllardan beri bildikleri şekliyle ekmeye devam ederler.
Fındık üreticileri, Fatsa örneğinde olduğu gibi tefecilerden kurtularak kendileri için üretim yaparlar.
Topraksız köylüler, marabalar kendi topraklarına kavuşur.
Devlet Planlama Teşkilatı üretimi, teşvik edilecek sektörleri laf olsun diye değil ülkenin gereksinmelerine göre planlar.
ithalata dayalı ihracat ekonomisinden vazgeçilir.
Üretim ilk önce ülke içinde paylaşıldıktan sonra, kalanı ihracata gider.
Ülke yenilenebilir yeşil enerji kaynaklarına yönelir.
Taşımacılıkta demiryolları, hızlı trenler, metrolar ön plana çıkar.
Eski iktidarların silahlanma politikaları terk edildiği, NATO vs gibi paktlardan çıkıldığı için savunma, saldırı harcamaları düşer, ordu sadece dış güvenlikten sorumlu olacağı için, ülke komşularıyla barış içinde bir arada yaşama felsefesini benimsediği için, ordu birkaç yüz binlik nüfusa düşer. Emniyet teşkilatı baştan aşağı tamamen değiştirilir, düzenin polisinin yerini halkın polisi alır.
Oksijeni artan insanların ülkesi Türkiye her türlü şovenizmden uzak, barışçı, paylaşımcı politikalarıyla eski iktidardaki ";Bir avuç zorba, oligarşi" dışında bütün sosyal sınıfları, her milliyetten halklarıyla mutlu, müreffeh, ilelebet payidar olur.
"Devrimden Sonra" Nazım Hikmet Kültür Merkezinin yapımını üstlendiği bir film.
"35 senedir çalışıyoruz ve sokakta kalıp kalmamamız, mal sahibinin iki dudağının arasında!
iki hece yav, herif 'çıkın' dese dışardayız. bitti. olur mu böyle şey aynur? bu senin içine siniyor mu ya?"
Devrimden Sonra filmi 1 Mayıs günü ilk izleyicileriyle buluşacak: filmin galası o gün yapılıyor.
Türkiye'nin çeşitli yerlerinde 28 sinemada vizyona girmesinin tarihi ise 6 Mayıs Cuma.
Bu arada özellikle büyük kentlerin dışında filmi merakla bekleyen sinemaseverlere önerimiz şudur: "Israrla sorunuz." Bulunduğunuz kentteki sinemalara Devrimden Sonra'yı getirip getirmeyeceklerini sormanızda fayda vardır.
adı bile insanın yüzüne kocaman bir gülücük konduran filmdir.
heyecanlanıyorum resmen. uzun zamandır görmediğin bir dostunu göreceksindir, hazırlanırsın falan..
öyle bekliyorum işte.
dördüncü ve sanırım son olacak fragmanı, 3 nisan Kadıköy'de yapılacak "boyun eğmeyenler toplanıyor" mitinginde dev ekrandan izlenebilecek film. fragmanları bile işte böyle duyurularla haber ediliyor, olay oluyor sözlük.
afganistan'daki tsk'lı nato birliklerinin ilan edilen devrimle birlikte türkiye'ye çağrılışının hikayesini anlatan bölümünün çekimlerinin de bitmesiyle birlikte, artık gösterimi için geri sayımın başladığı filmdir.
tanıtımı için afişlerini, fragmanlarını ve heyecanını edinmekten paylaşmaktan çekinme usanma üşenme ey sözlük. http://www.devrimdensonra.com'dan bu ihtiyaçlarını karşılayabileceksin.
''devrimden sonra uzun metraj sinema filmi prodüksiyonu hem kültür merkezimizin bu alandaki ilk üretimi hem de türkiye'de sosyalizmi anlatan ilk film olmasının heyecanıyla çalışmasına devam ediyor. sosyalist devrimin sonrasında türkiye'de geçen film 12 öyküden oluşmakta. ülkede yaşanan politik ve sosyal değişimler sıradan vatandaşın hayatına yansımaları ile anlatılıyor. kamulaşan fabrikalar, herkesin oturduğu evin sahibi olması, ücretsiz hale gelen sağlık, eğitim, ulaşım hizmetleri ve bunları şaşkınlık, sevinç hatta kimi zaman korku ile izleyen bakkal amcalar, emekliler, kiracılar, öğrenciler, işçiler. kısacası yurttaşlarımızın insanca bir yaşama kavuştuğu bir ülke resmediliyor.
filmin fragmanının sanal ortama yüklenmesinin ardından kırdığı tıklanma rekorları insanlarımızın sosyalizm seçeneğine istekle, umutla, merakla sarılmasının iyi bir kanıtı. en çok da bu sebepten dolayı projeyi çok önemsiyor, 1 mayıs gibi bir bayram gününde seyircisi ile buluşmasının anlamlı ve gerekli olduğunu düşünüyoruz.''
filmde yer alan sanatçılar: altan gördüm, bedia ener, belit özükan, cansu fırıncı, elif arıcı, ender yiğit, erhan alpay, ferhat aktaş, fırat tanış, hale tüblek, halil ersan, hasan Tanay, Hüseyin Taş, Levent ülgen, Metin Coşkun, Murat Vanlı, Orhan Aydın, Serdar Orçin,
Suna Selen, Şerif Sezer, Taner Cindoruk, Timur Acar, Tuğçe Tanış, Umut Topaloğlu (çocuk oyuncu) .
Böyle yapıtların olması sevindiricidir, güzeldir. Yani sol hep acılar, işkenceler, ölümler ile anılır böyle bir fikir iyidir ancak fragmanından izlediğim kadarıyla tkp kafasından öteye gidememiş gibi duruyor.
Yani devrim oldu diğer gün herkesin evi kendinin oluyor, milletin devrimden haberi yok faturalar gelmiyor, sanki seçim ile iktidara gelip sosyalizm getirmiş bir havası var filmin ki devrim sonrası bu kadar kaba ve sert anlatılamaz. yani ev benim, defol git... böyle bir şey değil.
