insanca yasamak isteyen toplumlarin zalim zarta zurtasina dayanmak için dayandiği ve bunun için dövüstüğü bir düsturdur bu dustur.
evet devrim yirminci yuzyılda ayvayi yemiştir.
butun dayanklari ve temelleri paramparca olmustur.
tarihin cöp sepetine atilmiştir.
ama insanin insanca yaşamasi için ve yeryuzunde cenneti yasamasi için devrimin olmasi sarttir.
bundan 800 sene önce kathar mezhebi vardi. bunlarin doktirini insanca, kardesce yasmak üzerine idi.
ama roma katolik kilisesi bir silindir gibi gecti üzerlerinden.
1871'de paris komununde de paramparca oldular.
sovyet devriminin sonuclarinin pos biyikli it yuzunden nasil da bombok oldugunu anlatmayacağim. bilen biliyor zati.
ama ergec öyle böyle devrim olacaktir.
ve onun hedeflediği kardesce, ac gözlülük olmadan efendice yasayan toplumlar olacaktir arz yuvarlağinda.
ondan dolayi enseyi karatmamak lazimdir.
--spoiler--
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, meselâ, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak, yani ağır bastığından. *
--spoiler--
en uzun koşuysa elbet türkiyede de devrim,
o, onun en güzel yüz metresini koştu
en sekmez lüverin namlusundan fırlayarak...
en hızlısıydı hepimizin,
en önce göğüsledi ipi...
acıyorsam sana anam avradım olsun,
ama aşk olsun sana çocuk, aşk olsun! can yücel
