ses tonunda değil de söyleyeceği şeyleri bir kağıttan okumasında gülünç bir durum vardır. arada kafasını kaldırması da gülünç olmaktadır. mesela recep tayyip erdoğan ve deniz baykal, gerçekten hatiptirler, söyleyecekleri cümleler akıllarından çıkar, devlet bahçeli ise herşeyi kağıttan okur.
o adamı ne zaman görsem, nedenini bilmediğim bir şekilde içimdeki bütün mutluluk hissi kaybolup uzaklara gidiyor. hani heri poterda ruh emiciler vardı ya, işte benim içine öyle bir etkiye sahip o abimiz.
