Derdini anlatmak isteyen yazarlardır. Oyda hiç gerek yoktur. Soğuk soğuk bi bomonti açılır, müzik eşliğinde yudumlanır. Her yudumda dertler kendiliğinden uzaklaşacaktır..
Derdimi tasamı buraya sıçıcam çünkü başka yer bulamadım. Evet yanlızım.
Gelecek yorumların,mesajların %90ının aynı/benzer olacağını bilerek,bunu göze alarak yazıyorum o kadar çaresizim.
Elim ayağım titriyo o yüzden pek mantıklı bir yazı beklemeyin,ben de beklemiyorum zaten.
Ben ölemedim anasını satayım. Yaşayamıyorum ama ölemedim de.
Şimdi bir insan tarif edicem size,lan nerdeyse eminim benden başka böylesi yoktur da bi umut işte.
Şimdi bu insan genç bir yetişkin olsun. Bu aptal tüm ergenliğini ve sonrasının çoğunu okumaya araştırmaya harcamış olsun bok var gibi. Sonucunda da hayatı kaysın. Yaşayan bilir mi diyim ne diyim. Şimdi buraya satırlarca çok bilimsel işte kanıtlı bilmemneli yazı yazılır da ne imkan var ne gerek. Aga kısaca sen bişeyi bilmiyosan bilmiyosundur. O konu hakkında hiçbir fikir sahibi değilsindir. O konu hakkında üzülemezsin,mutlu da olamazsın. O konuyu umursayamazsın,kafana da takamazsın. Çünkü bilmiyosun anasını satayım yok yani senin için o. Olmayan bişeyin bir eylemi,etkisi ve başka birşeyde tepkisi de olmaz. Bunun tam tersi de işte sen birşeyleri bildikçe onları kafana takmaya, onlar hakkında bir fikir sahibi olmaya mecbur kalıyosun. Çünkü artık biliyosun alüminyum geri dönüşü yok. Bak ben de normal sıradan bir insandım 16 17 yaşıma kadar ama sonra hep eksiye gittim hep eksiye. Hani ütopik, mükemmel bi evrende/dünyada/hayatta tam tersi hep artıya hep artıya gitmiş olmam lazımdı ama var olan dünya/sistemde bu seni hep eksiye götürüyor. Çünkü aptalların hayatta kaldığı,yüceleştirildiği bi dünyadayız malesef. Bir kitap vardı bak şimdi ne ismi ne yazarı hiçbirşeyi aklımda değil anasını satayım,alman bi adamdı sanırım, psikolojiyle felsefeyle falan uğraşıyo bu herif. Kanıtlayamadığım için de götümden uyduruyo gibi gözükücem ama inan öyle değil,bulursam editlerim burayı da. Diyo ki kardeşim; insan kendinden daha zeki olanın kendinden daha zeki olduğunu algılayamaz. Bak aslında çok basit mantık, matematiksel anlatayım da daha basit olsun. A kişisinin zeka seviyesi 10 B kişisinin 11. Şimdi bu durumda B kişisi A kişisinin zeka seviyesinin 11 olmadığını algılayabilir ama A kişisi B kişisinin zeka seviyesinin 10'dan fazla olduğunu algılayamaz. Çünkü buna kapasitesi yok anadın mı. Onun algısı 10'a kadar 10'un üstünü algılayamaz. B'ninki 11'e kadar olduğundan 12'yi algılayamaz ama 10,9,8'i algılayabilir. Ve bu durum genelde şöyle gerçeğe dökülür. Bu A kişisi 10 aklıyla 11 aklı olan B kişisini aptal görür. En acısı da bu durum. Hatta belki dünyadaki tüm sorunlar bundan kaynaklanıyo anasını satim.
Bunları niye anlatıyorum ? Çünkü ben yaşıyorum janiim. Hem de çok uzun zamandır. Ve ben bunu bi 50 sene daha falan yaşayabileceğimi sanmıyorum. Çünkü bildiklerimin karşısında çaresizliklerim var sadece. Farkında olup elinden birşey gelmemesi inanılmaz can sıkıcı birşey. Senden aptallar tarafından aptal yerine konmak inanılmaz can sıkıcı birşey. Herkesin kabul ettiklerini kabul edememek yaşamayı imkansız kılan birşey. Sevginin bile aslında çok anlamsız birşey olduğunun farkında olmak sağlığa zararlı abicim. insanların %90ının hatta daha fazlasının inandığı,doğru sandığı şeylerin yanlış olduğunu ve asıl gerçeklerin ne olduğu öğrenince çıldırıyosun. Seni hayata bağlayan birşey de kalmıyor. Bir kardeşim bir sevgilim vardı,sevgilimden ayrıldım ayrılıcam,kardeşimle de kavga ettim. Önceki intihar planlarımı o 2si önlemişti şimdi bunlar da hiçbirşey ifade etmiyor. Çok şey yazasım var da ne ben seni boğayım ne sen bunu okumaktan vazgeç. Öyle işte.
bu saat itibariyle internet'te dolaşabiliyorsan o kadar da yasakçı bir şirket değil demek ki.
ne iş yaptığını tam olarak bilemiyorum ama samimiyetsiz tipler genelde kalabalık şirketlerde bulunur.
bende 8 aylık bir boşluk dönemi yaşadım hiç iyi değil, tavsiyem iş arayışına devam et ancak iş bulmadan mevcut işinden çıkma.
Aylardır ne istediysem içinde o vardı, ne düşündüysem, ne yaptıysam nerdeyse hepsinde o vardı. Attığım adımda bile düşünürdüm onu, daha erkenden başladım onunla geleceği düşünmeye öyle inandım, öyle bağlandım, kör oldum hem de nasıl. Kurtardı beni, hem de öyle bir kurtardı ki şimdi çok kötü düştüm yeniden. Hayat hep böyle olacak, hepte böyle oldu bıktım, yoruldum, kan revan içindeyim. Ruhum kanıyor, ruhum öyle darmadağın öyle berbat bir haldeki zor duruyorum ayakta ne yapıyorsam neden yaptığımı bilemeyecek kadar darmadağın. Sanki bir şeyler haykırıyor içimde eskisi gibi "bitir artık" diyor yapamıyorum, ölüyorum, daha fazla ölüyorum, ölümden daha çok acı veriyor her saniye her nefes ama yapamıyorum. Kimseden tek bir tavsiye istemiyorum, kimse nasılsın diye sorsun istemiyorum bir tek onu istedim olmadı istemiyorum daha da bir şeyi. Zaten küstüm bu hayata, zaten sevememiştim hiç, bitirmeyi de denemiştim hem lanet olsun şu hayatı yaşayacağıma yaşamasam daha iyiydi keşke hiç ölmeyi dileyecek duruma gelmeseydim de ölseydim hemencik ama olmadı. Elimde bir tek keşkeler kaldı sayıklayıp duruyorum, tutunduğum tek bir dalım yok ruhum can çekişiyor sadece, bu beden, bu beden öyle zor ayakta duruyor ki tek bir sorun da yok ki nerden tutsam elimde kalıyor.
Bu sözlükte dert var. Tembellik var.
Dürüst olalım ekşi sözlükte yazar olmak ve uludağ sözlükte yazar olmak ikileminde kalma durumunda ekşiyi tercih etmeyecek kişiler istisnalar kaideyi bozmaz durumunu gerçekleştirecek kişiler.
Kolay yoldan yazar olmayı seçmek hayatta da genel olarak kolayı seçtiğimizin göstergesi. Burada yazma nedenimiz hislerimize karşılık bulabileceğimiz insanlara ulaşmak. Ama kısa sürede yazar olacağımız bu mecrayı seçtik. Bunun gerçek hayatta seviyeli ilişkiler yaşamak varken kısa süreli çok ilişki yasamaktan pek de bir farkı yok. Nereden nereye geldik? Entry biter.
