dertleşmek isteyen insan depresyonda olduğundan, derdini bile anlatmaya zaten mecali yoktur. anlatsam en başından almak gerekecek en iyisi kendime anlatır kendi kendime demlenirim der.
arkadaşlarıyla hep lay lay lom yapmıştır. birinin bile derdini dinlemişliği yoktur. o yüzden karşısına geçip onlara derdini anlatmaya yüzü yoktur.
seni anlayabilecek kapasitede insan bulamak meselesi asıl mesele. dertleşmek kalsın, söylediğini anlayacak iq'ya sahip bir kişi bulsan yeter şu dünyada da...
insanoğlu dertlenince bir dost ve bir eş arar ki derdine ortak olsun ve paylaşıp rahatlasın diye, fakat günümüzde maalesef bu durum biraz zor olabiliyor. nedeni ise gariptir ki, herkesin dert dinleme gibi bir alışkanlığı, anlayışı veyahutta isteğinin olmaması buna sebeptir. aslında insanlar her zaman birbirine muhtaç olabilir ve bu yüzden dinlemek gibi güzel bir eylemi bile yapmak gerekir.
şöyle bir iki lafın belini kırsak da üzerimizdeki tüm sıkıntılar kalkıp gitse dediğimiz ancak halden anlayan insan evladının azlığından mıdır nedir elimizin boş kalıp dört duvarla başbaşa kalınan andır. yalnızlık çok zor be sözlük.
kendi ortamından uzakta olmaktandır. kültürel olarak farklı insanlar arasında kalmaktan ya da farklı bir ülkede yapayalnız yaşamaktır. iskandinav ne anlasın çay demleyip şöyle ordan burdan uzun uzun konuşmayı.
