her zaman "tamam bu sefer olacak. yeniden başlıyorum. bütün konulara yaniden çalışacağım." dediğim fakat hiçbir zaman gerçekleştiremediğim bir eylemdir. her insanda bu böyle değildir. değişiklik gösterebilir. her gün planlı programlı bir şekilde çalışma isteği gelen öğrencilerin hevesleri bir bir kursağında kalmıştır. bu böyledir.
gelmemesine çare bulunan bir istektir. ama biraz götü sıkacaksın. şöyle ki 3 gün boyunca 3 saat ders çalışın olmadı 4 gün boyunca daha gitmeyecektir. denedim oldu. kütüphaneden çıkmıyorum amk.
bunca yıl okul okudum bir kere bile o isteği duymadım içimde. hiç gelmedi hiç. tamam ben de yollarda kapılarda beklemedim, mektuplar davetiyeler yollamadım ama o da bir çaba göstermedi yani.
yoğun geçen vize döneminin ardından hiç uğramaz kimi zaman. kitabı açarsınız, saatlerce bakar ve okumaya çalışırsınız. ama vize döneminde çok da iyi anladığınız konular size birden yabancı gelir.
bir anlığına içinizde oluşan istektir. hani canınız çikolata ister sonra bakkala gidip almaya üşenirsiniz ve ''aman sonra alırım ya'' dersiniz. aynen böyle bir histir.
