Anlatmazdim hic kendi icimde biriktirirdim daha sonra tavsiye üzerine anlatmaya basladim ama hic bir faydasini göremedim o yuzden yeniden kendi kabuğuma çekiliyorum.
insanlara güvenini uzun zaman önce kaybetmiş tedirgin insandır ama hala iyi yürekli varlıklara güveniyordur. sokakta kucağındaki kediyle konuşan birini görürseniz şaşırmayın muhtemelen benim ve ben her yerdeyim.
mesela ben. millete ne benim derdim den. kimseyi ilgilendirmiyor ki. derdini dinlediklerim oluyo onlar da zaten derdine derman bulunca benle alakasini kesiyorlar... serefsiz o insanlarda Allah bana anlattigi dertten daha fazlasini verir insallah.
hata eden insandır. gerçek bak. insan derdini birine anlatınca artık benden bir nebze de olsa çıktı derdimin acısının bir parçasını anlattığım insana verdim hissine kapılalak rahatlıyor.
insanlara derdini anlatinca seni zayif olarak goruyorlar ve bu zayifliklari sana karsi kullaniyorlar. bunu aklinizda bulundurun ve sonra derdinizi bir baskasina acin.
Şu zamanda ki adamlara dert anlatmak. " bunlara kafayı takma, sil aklından " diyerek, sözde seni düşünüyormuş algısını vererek , aslında seni dinlemek istemediğini ortaya koyacaktır.
insanların samimiyetine güvenmeyen insandır.Bence haklıdır da.Çevrendeki en yakınlar bile belli bir yere kadar sizin yanınızdalar, bir süre sonra kişi kendi dertleri ile başbaşa kalır.
