Bol bol kitap okuyun. Ama duygusal şeyler olmamalı. Mümkünse gerilim/polisiye romanlarına odaklanın, aklı meşgul etme konusunda diğer kitaplara nazaran daha başarılılar.
gulumseyin.
ben bu aralar boyle yapiyorum, hani boyle hissedersiniz ya birdenbire sinirinizin ve duygusalliginiz tavan yapacagini. iste tam o an gulumseyin.
Iyi geliyor, yoksa sonu yok ve cidden yorucu gunlerce o ruh halini yasamak... Ayrica kalici hasarlar birakiyor. sagliginizdan da olmayin bosuna.
depresyona girme sebebinizin farkında mısınız? önce bu soruya cevap verin.
eğer farkındaysanız ve çare bulabilecekseniz profesyonel bir yardımla işe başlayabilirsiniz.
farkındaysanız ve çare bulamayacaksanız boş verin gitsin. zaten çaresi yokmuş. anın ve geleceğin tadını çıkarmaya çalışın.
farkında değilseniz ve depresyona neden girdiğinizi bilmiyorsanız hayatınızda yeni bir şeyler deneyin.
mesela tatile çıkın.
tatile çıkacak paranız yoksa bir dolmuşa binip son durağa kadar gidin, şehrinizi tanıyın.
kimsenin gitmediği sinema filmlerini izleyin.
mesire yerlerini gezin.
kağıt kalem alıp yeteneğiniz olmasa bile bir şeylerin resmini çizin.
çamur bulun ve onunla çeşitli şekiller yapın.
kitap okuyun, mizah dergilerine karikatür gönderin.
günlük tutun.
pazarları gezin yaşlı teyzelere poşetlerini taşımada yardımcı olun.
fazla mı ütopik geldi bunlar? bir deneyin gerçekten işe yarıyor emin olun. tecrübe ile sabittir.
Kesinlikle cem adrian dan uzak durulması gerekir yoksa daha kötü olur. Hareketli müzik dinleyip muhakkak dışarı çıkmalıdır . Birazcık yürüyüş yapması bile yeterlidir . Zaten insan başka insanların dertlerini , komik hallerini görünce derdini unutur. Hiç olmadı aç kardeş payını ne dert kalır , ne depresyon.
