Kendi yasadiklarini halt sanmaktan vazgec ki sen zibilyon galaksinin icinde kendi kafasina gore takilan dunyanin icinde zerre kadar bisisin ve bu dunya senin gibi kac milyon insan gordu .merkeze kendini koymaktan cok gercekleri koy kendine gelirsin . Birak su vakitleri dramla gecirmeyi oksijen aldigina sukret .
depresyonu bir hastalık olarak görmüyorum. her şeyi abartmayın insanlar bazen sebepsizce bile uzaklara dalabiliyor. olabilir her insan olaylar karşısında aynı etki altında kalmaz. bazı insanların bünyesi hassastır. bu da bunu bilip öyle yaşamalı ve inişli çıkışlı hayattan uzak durmalı.
-Günlük tutun, sıkıntılarınızı ya da kafanızı kurcalayan her hangi bir şeyi yazmak size iyi gelebilir.
-Konuşacak bir arkadaş/yakınınız olsun.
-Dışarı çıkmak bile bazen iyi gelebilir.
-Bir uğraşı edinin. Sizi rahatlatan, sevdiğiniz bir şey olsun. Guitar çalmak, çizim yapmak gibi..
-Spor çok iyidir, endorphin denilen mutluluk hormonunu yükseltir.
olumsuz etkileneceğiniz hatıraların üzerine gitmeyin. yani örneğin ayrılılan sevgiliyle yaşanmışlıkların olduğu yere gitmeyin mesela. unutmak için yapıyorsunuzdur böyle bir şey eminim ki ama yapmayın öyle bir acıtasyona hiç gerek yok. başka şeylerle ilgilenirseniz o ilgilendiğiniz şeyler yaşanmışlıkların üzerini örtebilir silebilir zihinde.
ayna da yüzüne bir bak. belki ailen var belki arkadaşların belki kimsen yok. sadece şunu sor kendine içine seslen. şu an sen üzgünsün yataktan çıkmıyorsun ağlıyorsun belki intiharın eşiğindesin. ama önemli olan nokta şu üzüldüğün şeyler için değer mi ? çok klişe ama gerçekten değer mi ? türkiye standartlarında 75 senelik bir ömrün var iyi veya kötü şekilde. küçük resme odaklanarak üzülme. o yataktan dışarı çık camı aç nefes al yak bir sigara al kahveni eğlenceli şarkılar dinle zoraki olsa bile gülümse. emin ol çok kısa bir süre sonra iyi hissedeceksin. ve bir süre sonra geriye bakıp kendine güleceksin. hayatta kötü şeyler olabilir bunlar tecrübedir. o yüzden seni seven insanlar için en azından iyi olmalısın sen de onları seni üzen insanlar gibi üzmemelisin ya da en azından bunu kendin için yapmalısın. hayat yaşamaya değer başına ne gelirse gelsin bir şekilde herşeye tekrardan başlamak için şansın vardır. sadece bakış açını değiştirmelisin.
bir şeyler yazmaya çalışın, beste yapmaya çalışın, çizin. elinizden ne geliyorsa deneyin. depresyon size tahmin edemeyeceğiniz ilhamı verebilir. belki depresyon sayesinde ucundan az da olsa sanatı yakalarsınız.
Tavsiye alma diyerek paradoks oluşturdum.
Cidden tavsiyeleri skiyim demeli depresyon hırkası giymiş kişi...
Çünkü bi sike derman olmaz tavsiyeler...
Kişi bu vaziyeti kendi yener...
Gördüğüm budur naçizane.
