hareketli müzikler dinleyin , olumsuz etkileneceğiniz duygusal müziklerden uzak durun. kalabalıklar içinde tek başınıza kalmayın , gidin spor yapın. hiç bir şey yapamıyorsanız girin telefonunuza sevdiğiniz oyunu indirip oyun oynayın. kötü olan depresyona girmek değilmiş hakikaten şöyle bir baktım da. kötü olan depresyondayken farkındalığınızı yaratamamak. mücadele etmemek. daha kaç tane şey yazılır tavsiye olarak bunlar ne ki. yeter ki depresyonda ki kişi tavsiye almaya karar versin.
bol bol karınca ezin. çocukken yapardım, gerçekten rahatlayacaksınız. şaka yaptım asdsafdahwrj. hayvan düşmanı değilim tabii ki de. ne yapın biliyor musunuz sineğe gazete ile az şiddetle vurun kanadı falan kırılsın yere düşsün debelensin onu bir kap ile hapsedin daha sonra her yerde rastlayabildiğimiz o ince bacaklı örümceklerden birini de o kabın içine soktunuz mu yer misin yemez misin onu izleyin sineğin yaşam mücadelesini daha doğrusu kurdun önüne koyun atmak olayının acımasızlığını, size büyük keyif verir stresinizi unutturur.
Çevrenizde size değer veren ve bunu hissettiren insanlar olsun, en küçük şeyde bile size kendinizi kötü hissettiren insanlara taviz vermeyin, hoşlanmadığınız bir durumla karşılaştığınızda susup oturmayın aksine konuşun,hayır demeyi öğrenin, kendinize mutluluklar yaratın, beklentileriniz büyük olmasın, başta kendinize küçük hedefler belirleyin ve başardığınızda kendinizi ödüllendirin.
Kendinizi sevin ve kendinize saygı duyun.
En önemlisi de herkesten önce siz, kendi kıymetinizi bilin.
Benim gibi sığırlık yapmayın da ne yaparsanız yapın. Ne yediğim yemekten bir şey anlıyorum, ne de uyuyabiliyorum. Iştah gitti, geceler işkenceye döndü. Benim tarzımda girmeyin de ne bok yerseniz yiyin.
Kendi kendinize tribe girip ağlar mısınız, çikolata yiyerek kendinize mutluluk mu aşılamaya çalışırsınız bilemem. Sessiz sakin kalarak atlatmaya çalışmayın benim gibi. Gidin insansız hava sahasına, bağıra bağıra içinizi dökün denize, kuşlara, dağa, taşa. Rahatlarsınız hiç değilse. Ben yapamıyorum, siz benim yerime de yapın.
girmeden önce berbere gidin saçlarınızı yaptırın sakal bıyık kestirin zira depresyondayken bu tür şeyleri boş vereceksiniz. en azından bi süre aynaya bakınca moraliniz yerine gelir.
Meşguliyet. En etkili ilaç. Sabah kalk işine git okuluna herneyse biter bitmez koşu yap maca git sinemaya herhangibir etkinliğe. Sonra bilgisayar oyunu oyna. Ne yap et uyuyana kadar biseyler hep meşgul etsin seni. Sadece düşünmeye kendini dinlemeye zaman kalmasın.
Bir ay devam et gör bak depresyonun kelime anlamını unutursun.
Edit: tedavi yönetiminin adı seve seve degilse sike sike. Depresyon için yani.
odanın ışıklarını kapat, kapını kilitle ve yere sırtüstü uzan. 10dakika kadar tavanı seyret. zihnini ve bedenini kuşatan acıya odaklan. ve onu benimse, o acıyı soğur. sonra kendi kendine de ki; acı benim gücüm, yadırgamıyorum, benimsiyorum. yaşadığın sorun her ne ise kabul et. zoruna gitmesine izin verme.
1- depresyonun kafana bir şeyleri çok takmaktan kaynaklandığını ve tüm dertlerini, tüm sıkıntını siktir edebileceğini sanan insanların verdiği tavsiyelere uyma. o iş öyle değil.
2- depresyon ve diğer zihinsel hastalıklar, insanların amaan takma kafana demeyi sevdikleri şeylerdir. oysa ki olay fiziksele dönüyor bir noktadan sonra. zaten depresyon tanısı o zaman koyuluyor.
3- vücuda yüklediğin onca stres var ya işte, tüm mutluluk hormonlarının, en önemlisi seratoninin yapısını bozuyor. beyin üretir bu hormonu ve vücutta depolanır, sonra kullanılır. önce tüm depoyu harcamış oluyorsun. bir süre hiçbir şey hissetmiyorsun. ekstazinin düşüşü gibi. sonra yerini yapısal olarak bozulmuş seratonin alıyor, istediğin kadar depola, istediğin kadar kullan, ya hiç etki etmiyor ya da normale kıyasla etkisi çok az oluyor. yani bu sefer kalıcı olarak hiçbir mutluluk hissedemiyorsun.
4- vücudunda neler olup bittiğini bilimsel olarak bilmen seni hiç olmazsa azıcık rahatlatır. neden bilmiyorum ama beni rahatlatmıştı. öyle herkesin dediği gibi "fazla düşünmek" değil ya durum, senin hatan da değil ya, o rahatlatıyor galiba.
5- antidepresanlar o seratonini düzeltme ve depoya sağlıklı seratonin doldurmaya yarıyor ama seratoninin yapısı binbir farklı çeşitle bozulduğu için her antidepresan her insana yeterince etki etmiyor. benimki bir boka yaramadı misal henüz, 4 ay kullandım. şak diye bırakmayın yamulursunuz dediler, hala tık yok.
6- bir terapistle konuşun. deli değilsiniz evet. bana kimse yardım edemez diyor da olabilirsiniz ama ilginç bir şekilde onca parayı verdikten sonra tanımadığınız rastgele bir insanla konuşmak insanı iyi hissetmeye zorluyor. azıcık mutlu olayım da param boşa gitmesin gibi. işin ciddi yanı, size sorunları aşamalı olarak çözmeyi öğretiyorlar. hiç olmazsa epeyce rahatlamış oluyorsun. sen bile kendine söz geçiremezken işin ciddiye bindiğini görmek birilerini ciddiye almanızı sağlıyor. yüzde yüz etkili olmayabilir ama yararı bir kişiye bile dokunacaksa ben bu yazıyı yazarım arkadaş.
7- işin büyük kısmı yine sende bitiyor. depresyon öyle boktan bir şey ki bir süre sonra acı çekmekten zevk almaya başlıyorsun. başına gelen her şeyi hak etmişsin gibi, hissizleşiyorsun ve en ufak bir şeyi hissetmek için kendine büyük zararlar vermeye başlıyorsun. kendini her zaman kontrol et, sağlıklı düşünebilsen ne yapıyor olurdun öğren. kendini iyileşmeye zorlayamazsın belki, kendi sözünü dinlemiyorsun çünkü. o yüzden bir sonraki maddeye bak.
8- bir arkadaşına, ailenden birine ya da daha önce bunu yaşamış birine söyle. sevdiğin birine sana ödevler vermesini söyle. bir ceza bulsunlar. misal, ertesi günkü sınava gitmezsen en yakın arkadaşın bir daha asla seninle görüşmeyecek filan olsun. öyle ufak tefek cezalar bir halta yaramıyor, böyle ağır şeyler lazım. zorlanman lazım.
9- kimse umursamaz diye düşünme, kimseyi kendi dertlerimle boğmayayım deme, eğer kimse umursamaz diyorsan umursayacak insanlarla tanış.
10- bunun kesin çözümü yok galiba. asla etkisinden tam olarak kurtulamıyorsun. alışkanlık çünkü. öğrendiğin bir şeyi asla tamamen unutamazsın. ama her şey çok daha iyi olabilir. başa çıkılacak hale gelebilir. önemsiz bile olabilir. bunu sakın unutma.
11- eğer kendine yardım edemezsen başkalarına da doğru düzgün yardım edemezsin. o yüzden biraz bencil ol. eğer başkalarının dertleriyle uğraşmak seni daha da kötü hissettiriyorsa kibarca onlara bunu açıkla ve anlayışlı olmalarını um. çoğu insan seni şaşırtabilir.
12- son olarak, insanlardan kendini uzaklaştırmak sana iyi geliyormuş sanacaksın. sanki sevdiğin herkese yanlarında olarak rahatsızlık veriyormuşsun da onlar olmayınca onları düşünmek zorunda kalmazsın filan gibi. bu seni sadece daha kötüleştirecek. bir çok kez denendi, olmuyor. tek başına kalınca düşüncelerini kontrol etmek de, kafanı dağıtmak da zorlaşıyor. lütfen kendini soyutlama. yapabileceğin en kötü şey bu olur sanırım.
1 - Yaşamak istediğinize kendinizi inandırın.
2 - Canınız sıkılmasın.
3 - Yalnızlık yaşamayın
4 - Doktora ilaç yazdırın.
#2 ve #3 'ü gerçekleştirmek çok zordur, zira hayat sizin avuçlarınızın içinde değil, siz hayatın avuçları içindesinizdir. Yine de elinizden geleni yapın. Yürüyüş yapmak, iş aramak gibi ve bir bakmışsınız artık yalnız değilsiniz, yeni insanlar tanıyıvermişsiniz. Bir bakmışsınız hayatınız değişmiş. Herşey depresyonu kabullenerek, depresyonla mücadele etme inancıyla başlar.
Stand-up şova gidin, imkanınız yoksa evde internetten izleyin. Ya da komedi dizilerini izleyin. Hareketli müzikler dinleyin, eğer sevgilinizden ayrıldıysanız duygusal tür müzik türlerinden kesinlikle uzak durun.
Yiyip içtiğin şeylere dikkat et. Bağırsaklarına gözün gibi bak.
Bir de b vitamini takviyesi al. Güneşlen, yürüyüş yap, badem fındık fıstık ceviz ye, balık ye. Bir hafta sonra kontrole gel. Düzelmedinse fisting yapiciim. Ehe.
Sokağa çıkın tanımadığınız insanlara yardım edin... Örneğin bir yaşlının eşyalarını taşımaya yardım edin yada mendil satan bir çocuğun elinden tutup ona güzel bir yemek ısmarlayın bir de onun hikayesini dinleyin belki o sizi kurtarır depresyondan...
depresyon ile üzüntü/keder çoğu zaman karıştırılır. bunun sebebi kanımca, insanların çok üzgünüm demek yerine çok depresifim demesinden kaynaklı. *
ancak depresyonu, üzüntü ile tanımladığımız zaman; hastalığın ortaya çıkardığı diğer semptomları yok sayıyoruz. hemen böyle 1-2 tavsiye ile insanların iyileşmesini bekliyoruz. iyileşemediklerinde kınıyoruz, hor görüyoruz, zayıf insan muamelesi yapıyoruz.
ancak üzüntü, depresyonun oldukça ufak bir kısmını kapsıyor. hatta gerçekten depresyonda olan insanların büyük bir çoğunluğu; hiç üzüntü yaşamıyor. onun yerine anhedoni yaşıyorlar.
aynı şekilde bu üzüntüyü yaşamayan güruh, mutluluk duygusunu da yaşayamaz hale geliyor. tam anlamıyla hissizleşiyorlar yani. her olaydan sonra; "buna mutlu olmalıydım", "buna üzülmeliydim" diye düşündüğünüzü bir düşünsenize?
gerçekten depresyonda olan insanlar için, yataktan çıkmak çok zordur. kalkıp, markete gitmek ise; egzersiz yapmak gibidir.
depresyonda olan insan, hayatta başardıkları/başarabilecekleri ile motive olamaz. devamlı bir tükenmişlik ve ne yaparlarsa yapsınlar, keyif alamama durumunun içindedirler.
depresyonun tedavi edilmediği durumlarda, vücutta ve kişilikte hoş bulunmayan değişikliklere sebep olabilir.
