hiç bi şey yapmayın, sözlükte Yazılan iki satırdan sonra aa depresyondan çıktım diyorsanız amk öyle depresyonun. Depresyon bir hastalıktır. Tedavi edilmezse yoğun tahribat bırakabilir, kendinizi tıbbın Güvenilir kollarına bırakın.
her ne kadar "kafanıza takmayın!" dese de insanlar, bir faydası olmayacak! o saçma sapan düşünceler, takıntılar beyninizi kemirmeye devam edecek.
burada bir çok antidepresan ilaç isimleri, markaları önerilmiş! evet bir çoğu oldukça etkili, fakat kesinlikle uzmana danışmadan almayın!
bu hastalık her bünyede farklı derecelerde, farklı etkilerle kendini gösterir. bu nedenle ilacın türü, dozu, kullanım zamanı çok çok önemlidir, ve bunu ancak uzmanı teşhis ve tedavi eder.
ilaç her zaman çözüm değildir. bırakma sürecindeki duygusal dalgalanmalar depresyonun başlangıcındaki kadar çekilmez olabilir!
her zaman motive unsuru olarak kullanılan "çare sizsiniz!" sloganı yabana atılmamalıdır. içinizde var olan "yaşama arzusu" kendisini harekete geçirmenizi bekler. olay sizde başlıyor...
mutluluk hormonu olan serotonin, azalınca hayatı size zindan eder! bunu artırmak için dengeli beslenin. en önemlisi bol bol egzersiz yapın. günlük 15-20 dk. da olsa yürüyün. vücudunuzdaki dinginliği, rahatlamayı hissedeceksiniz.
deniz kenarına gidin. deniz kokusunu teneffüs edin. gözlerinizi kapatıp dalga sesine konsantre olun. bünyeniz anında tepki verecektir.
su sesiyle tedavi çok eski bir psikoterapi yöntemidir. depresan ilaçlarının olmadığı o eski çağlarda...
depresyonda olduğunuzu kabullenin önce çünkü melankoliyle fazlaca karıştırılan bir şey bu. depresyonun çeşitleri ve yoğunluğu farklılık gösterebilir ancak gerçekten depresyonda olan insan bunun farkına varamayabilir çoğu zaman. ama fark ettiği anda eğer gücü varsa çıkmak için elinden geleni yapıyor. o yüzden farkındalık çok önemli. verilen pek çok tavsiye işe yarar; spor, ilgi alanı oluşturmak, bi uğraşı edinmek, gezmek tozmak, belki ağır geçen depresyonlarda ilaç kullanmak. benim tavsiyem ise lütfen hayatta bi amaç edinin ve ona sarılın. naçizane benim tedavim böyle olmuştu. kendimi bu hedefe ve amaca kitleyince ayağa kalkmak kolay oldu. 3 yıl geçti üzerinden. amacıma ulaştım mı diye sorarsan hayır ama vazdageçmedim beceremedim diye depresyona da girmedim bu sefer hatta bu süreçte öğrendiğim çokta güzel bişey oldu: hayatta istediklerim olmasın ama ben kahrolacak değilim benden ve akıl sağlığımdan önemli hiçbirşey yok çünkü. çünkü ben yaşamayı seçiyorum kahrolmayı değil.
