bugün bunun içinde olduğunu iddia eden gençler, eğer sağlam temellere sahip değillerse 40'ına doğru delirecekler. kadınlar ani öfke patlamalarıyla çocuklarından alacak hıncını, sonra üzülecek, sonra yine. sonra laçka olacak. herifler sikerim işini diyecek, iş gününü uyanmadan geçirecek. sonra o da laçka.
pdr okuyun dostlar. en azından zarardan bir kârınız olur belki.
*hiçbir şey yapmak istememe
*bıkkınlık, sıkılganlık
*dünyayı omzunda taşıyor hissi, bırakıp kaçma isteği
*psikolojik yorgunluk, isyan dönemi... yaşayan bilir Allah kimseye vermesin zira intihar gibi çok ciddi olaylara sebep olabilir. böyle durumda olanlar varsa mutlaka kendine artık en çok ne mutluluk veriyorsa veya neyi yapmaktan hoşlanıyorsa o alana yönelmelerini tavsiye ederim.
dillere pelesenk olmuş bir şarkı sözünden de anlaşılabileceği gibi toplumumuz tarafından; nedenleri, gelişim süreci ve sonuçları bağlamında bütünüyle yanlış anlaşılmış bir çöküntü sürecine verilen addır.
yıllardan beri içinde yaşadığım topluma yabancıyım. belki de birçoğunuz öylesinizdir bilemem. toplumumuza yabancıyım çünkü bu toplumda olağanın dışında kalan güruha korkulu bir tavırla fakat mağrur, ötekileştiren davranışlarla fakat dünya iyisi olduklarını kanıtlamak istercesine tiyatral, başkalarının hayatına burnunu sokmayı zevk ve hatta hobi edinmeye kadar ileri gitmeler fakat aldırmaz görünmeler ve daha akıllara ziyan bir sürü riya ve çirkinlik görmüşümdür. buna en çok maruz kalan, en çok ötekileştirilenler de: ''ruh hastalarıdır''
bu toplumda kanayan bir yaradır ruh ve sinir hastalarına olan bakış açısı. psikolog ve psikiyatra ''deli doktoru'' derler. azıcık anormal davranışlar sergileyen insanlara(ki belki de normal. çünkü kime göre, neye göre anormal? belki de normaller anormal, anormaller normal?) ''şizofren yaa bu aabi'' şeklinde yakıştırmalar yapılır. (şizofreni ne demek bilinmez tabii bu arada)
bu bağlamda depresyon, bir akıl hastalığı değil, ruhsal bir bozukluktur. sanıldığı gibi ''ay tırnağım kırıldı'', ''berkecan benden ayrıldııı'' gibi über sebeplerle ortaya çıkan bir sonuç değildir. biriktirilmiş duygusal boşalmalar veya çeşitli travmaların kişiyi belli bir noktaya sürüklemesi, çocukluk, aile, sosyal çevre, karakteristik yapı vs. gibi tonlarca nedenden tezahür edebilecek bir rahatsızlıktır. kesin çözümü ise sadece ve sadece hasta olduğunun farkında olmak ve bunun üstesinden gelebileceğine inanmaktır. bu kadar itilip kakıldığınız, hor görülüp dışlandığınız bir toplumda ise bunu hayata geçirebilmek oldukça zordur. içine düştüğü bu bataklıktan kurtulmak isteyip, bu toplum tarafından çeşitli baskılara maruz kalmış ve bataklığa bedenini teslim etmiş insanların ruhu şad olsun...
kişinin dünyevi tüm isteklere direnç göstermesi ve içine kapanması durumudur. çoğunluklaağır travmalardan sonra görülür. tedavisi olabildiğince sosyal olmaktır.
aslında bünye, girmeden önce uyarı verir. tabi anlayana... zaten pek çok depresyonun nedeninin de kendi yarattığımız kaygılar olduğu söylenir. bilişsel terapistlerin yazıp çizdiklerine bakmak lazım, düşünce biçimi önemlidir.
anlık bir durum değildir. Depresyona girince ne yardım isteyebilirsin, ne ağlayabilirsin. Çaresizin teki oluverir çıkarsın. Çok zor bir süreç yaşarsın ama geçiyor merak etmeyin.
çağın en tehlikeli hastalığıdır. sağlam kafası olmayan bireyler hastalıklı düşünceler üretirler ve bu topluma ve de insanlığa zarar teşkil eden bir durumdur. aslında depresyon sistem ürünü bir hastalıktır kanımca.
isveç, shiatsu ya da aromatik masaj fark etmez. journal of clinical psychiatry dergisinin araştırmasına göre masaj, depresyona çare olabiliyor. masaj yaptırmak, hormon seviyesi, kalp atış hızı ve tansiyon üzerindeki zorlanmayı azaltıyor. oksitosin ve serotonin gibi mutluluk hormonları salgılatıyor.
sözlük yazarlarının cool bişey sanıp sıradan kederleri kendisiyle karıştırdıkları, tedavi ve terapi gerektiren duygudurum bozukluğudur.
Arkadaşlar depresyon öyle üff çok üzgünüm yaaa böyle bi hüzün var bende ile olmuyor.
1 sene aralıksız türlerce onlarca anti depresan, anti psikotik, anti epileptik ilaçlar kullanarak haftada 2 şer kez terapi görmüş, 2 defa intihar denemesinde bulunmuş birisi olarak "utanarak" söylüyorum. Hiç öyle off kızlar panik ataklılara bayılıyor öff şöyle dursam cool olurmuyum gibi bir durum değil.
1 yıl önce o anlarda yazdığım intihar düşüncesinden önce yazdığım yazılar. Bugün bile okuduğumda oha yuh deyip tüylerimin diken diken olmasına engel olamıyorum.
anksiyete bozukluğu eşliğinde depresyon olursa,bu demektirki beyninizde nörolojik olarak bozukluklar var ve ciddi bir biyolojik tedaviye ihtiyacınız var demektir,bu beyin bozukluğu doğuştan gelir ve sosyal fobi ile birleşerek insanda fobiler bazende sanrılar yaratır,sanrılar devam ederse şizofren yani psikotiksiniz demektir,eğer sanrınız yoksa fobisi olan paranoid veya paranoid obsesifsiniz demektir,obsesifliğin temelinde temiz kalp ve aşırı dincilik yatar(cehennem ve şanssızlık korkusu),paranoidlik ise aşırı derecede şüphecilik ve neden sorunsalından doğar,fakat 20-30 yaşlarında kitap okuyan okuma isteği olan bilmek istemeyi isteyen insanların yüzde 90 ı bunlardan birini geçirir,o yüzden fazla kafaya takmayın...
michel houellebecq, tek cümleyle enfes bi şekilde özetlemiştir durumu: ''kendimi çok dipte hissediyor değilim; daha çok etrafımdaki dünya bana yüksek görünüyor.''
belirtileri arasında "yastığa sarılıp uyumak" maddesini görünce kısa bir süre şaşırdığım,
sonrasında ne depresyonu bildiğin abazalık deyip, bu hastalıktan muzdarip insanlarımızdan bu damgayı sildiğim sıkıntılı böyle buhranlı durum.
