Belirtileri:
-Ümitsizlik, değersizlik ve çaresizlik hisleri
-Duyguları kontrol edememe
-Günlük aktivitelere duyulan ilginin azalması
-iştahta belirgin artış/azalış
-Kiloda belirgin artış/azalış
-Uyku düzeninde belirgin değişimler
-Belirgin öfke ve huzursuzluk
-Belirgin enerji kaybı
-Kendinden nefret etme, şiddetli suçluluk duygusu
-Dikkatsiz davranışlarda artış
- Sosyal hayata karışmakta güçlük çekme. Konuşmak istememek. Yavaşca konuşmak.
- Dikkat toplama da, odaklanmada güçlük. Kitap okurken bırakmak, televizyondaki filmi seyretmemek,sıkılmak.
-Nedeni belli olmayan fiziksel ağrılar
gerçekten psikolojimin iyi durumda olmadığını düşünüyorum. sürekli depresif bi ruh halindeyim. hayattan zevk almıyorum. evden çıkmak istemiyorum. ama bütün bunlar doktora gitmek için gerekli sebepler mi bilmiyorum.bilen birisi mesaj kutuma bir şeyler yazabilir.
genelde büyük şehirlerde oturanların başlarına gelen olaylar beden büyük şehirde oturuyorum istanbulda nefes almak için ayda 1 kez mutlaka kampa belgrada giderim tavsiye ederim arkadaşlar imkanınız varsa tek gidin ama mutlaka gittiğinizi haber verin mutlaka .
içinde bulunduğum durum.
Bir sene olacak nerdeyse bir türlü kurtulamıyorum Şu illetten. Artık kimse huzur vermiyor. Tetiği çeken kişi belli olunca yapacak bir şey de kalmıyor. Hiç bir şey olmamış gibi yoluna devam ediyor insanlar. Bense kaldım bu kapanın içinde kurtulamıyorum. Bataklıkta gibiyim çırpındıkça batıyorum. Tam geçti derken daha da ağırlasmaya başlıyor sanki. Bir kere kaçmaya başladı mı insan imkanı yok duramıyor. Ben de kaçıyorum ama yorgunum kaçmak da istemiyorum durmak da. Nefes almak istiyorum eskisi gibi biri bana gökyüzümü versin.
uc dort gundur sanirim depresyondayim. Her seye bagira bagira aglamak istiyorum. Bos yasadigimi hissediyorum. Gece bu saatlerde sabahi dusunup kotu oluyorum nasil yine gece olacak diye. Kahretsin.
"insanlar depresyonun hüzün, ağlamak ya da siyah giyinmek olduğunu sanırlar; fakat yanılırlar. depresyon bir uyuşukluk halidir. sabahleyin tekrar yatmak için uyanmaktır..."
