instagram da denk geldiğim apaçi. Böyle tipler yüzünden motosiklet kullanan kişilerin adları da trafik terörüne karışıyor.
Yaptığı şovlar yüzünden fazla yaşamaz ama, bir gün başka birisinin ölümüne sebep olursa o zaman geç kalmış olursunuz emniyet görevlileri.
Bunu izleyip bunun gibi olmak isteyen ergenler çok fazla.
Pist yarışları için tasarlanan racing motosikletleri trafikte kullanmanın normallesmesiyle ortaya böyle sonuçların çıkması kadar normal bir şey yok, öldüğü videoyu izledim, koca tırı nasıl görmemiş, ne kullarsanız kullanın aşırı hızın sonu felakettir.
aşırı hızlarda şov yaptığı videolarında ölmeyip gayet normal bir şekilde trafikte giderken bodoslama bir şekilde kamyonun arkasına girerek gayet sıradan ve amatör bir hata sonucu ölmesiyle de ayrıca şaşırtmış kişi.
James dean hız tutkunuydu arabalarıyla hız yapmayı çok severdi arabasıyla trafik kazası yaptı 24 yaşında çok genç öldü çokta iyi oldu genç ölmesi çünkü hızlı yaşa genç öl cesedin yakışıklı olsun sözünün söylendiği kişi olarak tarihe geçti efsane oldu ne mutlu ki deniz Servan narin de genç öldü genç ölen herkes çok şanslıdır çünkü yaşlılık sefalettir ekşi de 63 yaşında bir yazar yaşlılığın sefalet olduğunu çok net yazmış
ne kadar basit bir soru gibi geliyor dimi?ama belki de en önemli sorulardan biri.şimdi bir dizide izledim aklıma takıldı.maddi ya da manevi böyle bir şansın var mı bu hayatta?
foolish games
16.05.2024 00:37 ~ 00:41
insan eti ağırdır, kimse kaldırmaya gönüllü olmaz, görmemezlikten gelir.
kaldıran varsa istemeyerek yapar bunu, angarya olarak görür.
sürekli düşersen en yakınındakiler bile terk eder seni... çünkü tez usanır.
huzur evleri böyle yaşlılarla doludur. ne hali varsa görsün, benden uzakta diye düşünür.
ölürsen arkandan ağlayan elbette birkaç kişi olur. ağlamanın birazı üzüntüden, çoğu kendine itiraf etmese bile gizli sevinçtendir, kurtulduk diye...
samimiyetle ağlayanların çoğu, ölümden zarar görendir, aslında kendi haline ağlar. ya yalnız kalmıştır ya da parasız.
tanrının en sevgili kulu yatak ömrü olmayandır. ölümü sansasyon yaratır ama kimseye yük olmadan mezarındaki yatağına uzanır.
bu sebeple ölene değil, hayatta kalıp sürünene üzülün.
benim gibi 63 yaşına geldiğinizde bu sözlerimi anlayacaksınız.
kimsenin beni ayağa kaldırmasını istemem, düştüğüm yerde son nefesimi vermek isterim.
sıklıkla düşüyorum, yaşlı ellerimle ayağa kalkıp dikiliyorum, çilem bitmemiş diye üzülüyorum.
bu dünyada göreceklerimi gördüm ve gördüklerim hiç hoşuma gitmedi...
bu ülkeden umudumu keseli çok oldu, neyi bekliyorum ki?
her sabah uyandığımda şunu söylerim kendime: "tüh, yine ölemedim!.."
işin yoksa aynı tatsız rutini tekrarla dur, yaşamak mı bu?
geçen sene yan binada yarı deli bir komşum vardı, tek başına yaşardı. avazı çıktığı kadar bağırırdı. sitede şikayet şikayet üstüne... 3 kardeşi olduğu halde kimse ne aradı ne sordu. sonunda hastanede kalbi durdu, sapasağlam adamın. tanrının iyi kuluymuş dedim kendime, yatak ömrü olmadı.
herkesin söylediği: öldü hem kendi hem de biz kurtulduk...
dediğim gibi insan eti ağırdır ama çok ağırdır. anca seven kalpler taşıyabilir bu ağırlığı hem de kuş misali... böyle insan varsa yanınızda asla kaybetmeyin...
doctordeist
16.05.2024 02:11 ~ 02:14
