Gayet normaldir. Deniz olan yerde yaşayanlar her gün sahildeler sanki her gün denize giriyorlar sanki. Sanki her sokak denize çıkıyor oralarda. Sokaklarım denize çıkmıyor belki ama dünyanın hiçbir şehrine değişmem gri, beton yığını ve kravatlı şehrimi.
istanbul'da denize yakın yaşayan biri olarak Ankara'ya gittiğimde zerrelerim bir toz haline geliyor da toprağa karışıyor gibi hissetmiştim. Çok zordur. Kendinizi denize göre ayarlamışsınızdır, yakınlarınızda deniz vardır ve size soluğu armağan eden orasıdır. Deniz olmayan bir yerde olunca sıkışmış hissedersiniz.
Deniz olmayan bir şehirde doğup büyüyen biri için hiç de zor olmayandır. Ama ne vakit deniz olan yerde bikaç yıl yaşar da sonra deniz olmayan bir yere gider, o zaman o deniz olmayan yerde yaşamak zordur işte. Deniz ister sahil ister insan o dalgalara bakmak ister, özler oraları, o deniz kokan Havayı.
Penceresiz evde yaşamaya benzer. Mavi mavi, göreceksin her gün. Çekeceksin içine o deniz kokusunu, akşam balkonunda otururken esecek efil efil. Huzurdur deniz.
deniz nefestir, denizsiz nefes alınır mı? alınır da o nefesin tadı olmaz. üzüldüğünde gidecegin bir kapın olmaz. hüzünlüyken sanki bir baska sakinlestirir deniz. her ile deniz lazım.
Depresif bir haldeyken denizi olmayan yerde yaşayan kişinin bu durumu atlatması iki kat zordur. Zira denizdeki sonsuzluk kadar insanın ruhunu terapi eden bir olanağa sahip değildir.
sahil kentinde doğup büyüyüp sonra Ankara'ya (pardon çöl'e dicektim) gelmek... neyse ki okul 'central park'. ama tabi ki insan özlüyor denizi. ah be sözlük yine düşürdün aklıma nasıl özledim nasıl. az kaldı bir hafta sonra ordayım.
Deniz olmayan yerde medeniyet yoktur sözünü benimsemiş biri olarak üniversitemin afyona çıkmasından dolayı hep bi yanımın eksik kalmasını sağladılar.çok kötü olabilir hele şehir gelişmemik bir şehirse (bkz: afyonkarahisar) vay halinize
burada yazanları okuyunca sanırsın ki ada ülkesinde falan yaşıyoruz.
arkadaş sanki denizin olduğu kaç şehir var lan. herkes ''oo yaşanmaz'' yazmış..
garip tabii.
