olmayan hadisedir. idamı izleyenlerin anlatımlarına göre; deniz gezmiş urgan boynuna geçirildikten sonra son konuşmasını yapmaya başlamış, üslubu sertleşince celladı tedirgin olup bir anda tabureyi tekmelemiştir. devamında ise, boyu uzun olduğu için ayakları darağacının altındaki masaya değmiş ve masanın çekilmesiyle tam 20 dakika can çekişmiştir. normalde boyun kırılmasıyla bir anda sonuçlanan bu idam şekli, deniz gezmiş'te boğularak ölme suretiyle işkence gibi sonuçlanmıştır.
konuşmasının yarıda kesildiğini duyan hüseyin ve yusuf, önce konuşmalarını yapmışlar, sonra urganı boyunlarına geçirmişlerdir. kendi taburesini tekmeleyen, yine anlatılanlara göre, hüseyin'dir.
Son nefesini verişi “kahrolsun empperaziiihhh” şeklinde olmuş. Az önce halk tv de berhan şimşek aynen böyle anlattı. Ey yoldaş sen böyle anlatırsan faşistler dalga geçmesin de ne yapsın ha!
idam edilmiş üç insan var. Alaya alınan bir de deniz gezmiş. Hatıraları, komünist oluşu vs. Bilindik sebeplerle zaten. idam enstanteneleri gibi pek çok şeyi alaya alan faşizan kişiliklerin hepsini bir araya toplasan, idam edilen yoldaşlarımızın son mektupları kadar basit bir metni bir araya getiremezlerdi herhalde. Korkaklığın iki türlüsü vardır. Biri reflektiftir yani refleks duyu ve düşünceler sonucu oluşan, diğeri ise gelecek kaygısıdır. Bir şeyin hakimi, sahibi olan yada öyle olduğunu zanneden insanlar o şeylerin bekası yüzünden sürekli kaygıyla, korkuyla yaşarlar. Komünizm korkusunu tüm rejimler yaşadı bu dünyada, her mülkiyetçi çeşidi ayrı ayrı geldi insanlığın başına ve tüm ideolojilere bu 'göt' korkusunu zorla bile olsa yaşattı.
