düsündügünü, inandigini savunan insanlarin idam edildigi bir ülkede yasadigini unutup, bir hata yapip(!) gercekleri bagiran, genc yasta düsünce sucundan öldürülmüs insanlardan sadece bir tanesi, devrimcilik sifatini kirletmeyen gercek bir devrimci.
eger yasasaydi, günümüzde pinar altug'a bile devrimci dendigini ögrenince kimsenin idam etmesini beklemeden kendi intihar ederdi.
maalesef ki ataürk'ün vasiyetinin hiç bir zaman gerçekleşemeyeceğini, türkiye'deki ağalar,paşalar,babalar tarafından gerçekleştirilmeyeceğini üzücü bir şekilde bize göstermiş vatan evladı. hayır moral bozmak için sölemiyorum, lakin esas hainler dışarda böle rahat dolaşırken, ne bilim, türkiye'yi karıştırmak için kimlerden para aldığı belli olan, netekim hala ülkesi için çalıştığını söleyebilecek pişkinlikte elemanlar varken, gazi paşa'nın vasiyeti'nin gerçekleşmesi... zor bir ihtimal.
gulunun soldugu aksamda son sahnelerini okurken gözyaşlarımı tutamama sebep olan devrimci. sağı solu bir kenara bırakalım benim gözümde o inandığı şeyler uğruna canına feda eden bir insandır. Doğru ya da yanlış. Bunu tartışacak değilim. Ama bugün kaç kişi inandığı şeyler uğruna ölümü göze alabilir. Kendisi de sonu olmayan bir yola girdiğini biliyordu. bu sonun onu er ya da geç beklediğini biliyordu. ne mutlu ona ki inandıkları uğruna canını verdi.
Son bir noktaya değinmek istiyorum. son sözü yaşasın bağımsız kürdistan değildir. bu konuyla ilgili asılırken söylediği söz; yaşasın türk ve kürt halklarının kardeşliği olmuştur.
edit: nerden biliyorsun orda mıydın diyen arkadaşlar körü körüne saldırmak yerine araştırma yapın
türkiye'nin anlaşılamayanı,türkiye'nin anlamak istemediği yegane insan.odtü'de ülkesine faydalı olabilmek için kalem tutan elleri,ezilenlerin yanında yer alırken pankart,afiş tuttu.tek bir insanın canına kast etmedi.tek bir insanın saçının teline zarar vermedi.incirlik üssü'nü göğsü kabararak bir övünç kaynağı olarak görenlere inat döktü 6. filo'yu denize.dünyanın şaşkın ve çaresiz bakışları altından,bir gece ansızın götürüldü ölüme.o hiç öldürmedi,ama öldürüldü.ülkesi için çırpınan yüreği,ellerine yüzlerine kan bulaşmış canilerce hunharca alındı elinden.onu yağlı sicime gönderenler,onun davasını da öldürmeyi başaramadılar,başaramayacaklar...
5 mayıs'ı 6 mayıs 1972'baglayan yagmurlu,kör karanlık bahar gecesinin gün ağartısı öncesinde ankara merkez cezaevinde,devlet eliyle üç üniversite ögrencisinin iadam edildiginde ölenlerden devrimci gençliğin idolü ve öncüsü olan kişi.
ahmet kahramanın öteki yayın evinden cıkan "üc asılmışların hikayesi"adlı kitaba ilham kaynagı olan 6 mayıs 1972 yılında idam edilen devrimci geçligin idolu,kurucusu.
"Niye kanat takıp uçamadı Deniz bulutsuzluk özlemiyle." *
(bkz: Bulutsuzluk Özlemi)
kendi sesinden savunmasını defalarca dinledikten sonra yineliyorum kanat takıp uçamaması isyanımı.
kenan evren ve süleyman demirel başta olmak üzere bir grup tarafından asilmasi istenen,ismet paşa nın tüm uğraşlarına rağmen nice arkadaşlari gibi suçsuz yere asılarak öldürülen, bu ülke için çok büyük fedakarliklar yapmiş, korku nedir bilmeyen devrimci.
devrimci devirmek istediği şeyle savaşan insan olduğuna göre, akıbeti şaşırtıcı olmayan aktivist. kendisini idama götüren yoldan pişman olduğunu sanmıyorum. ama bugün çoğu insanın onun hakkında düşündüğü gibi düşünmeyip, nasıl beni asarsınız diye feryad etme saçmalığına imza atmamış olmasıdır onu unutulmaz kılan. herhangi bir siyasetçi, sivil toplumcu, lider, sendikacı vs. mücadelesinin sonunda ölümle karşılaşacağını ummaz. ama bir devrimci bilinçli bir savaşın içine sokmuştur kendini ve sonunda ölüm olabileceğini bilir. tıpkı bir karşı devrimcinin devrimcilerin eline düşerse başına gelecekleri bildiği gibi.
boynuna yafta geçirilmiştir, üzerinde kefeni ile azraile selam etmektedir deniz ve yoldaşları. cellat tabureyi tekmelemek için infaz memurunun komutunu beklerken, deniz belki de son aldıgı nefes ile son kez haykırır :
-kahrolsun amerikan emperyalizmi, yaşasın tam bağımsız türkiye-...
Bundan 25 sene önce bunları söyledi diye asıldı darağacın da 3 fidan, bugünse hepimiz onun ve onların söylediklerini söylüyoruz : -kahrolsun amerikan emperyalizmi, yaşasın tam bağımsız türkiye- diye...
işte biz böyle bir ironiler ülkesiyiz, biz herşeyi yapmaya tam ehliyet sahibiyiz.
idam edilmeden önceki son sigarasını içerken içeriye giren erdal öz'e utanıp, sıkılarak 'abi son sigaram, birinci bulamadılar samsun içiyorum' diyen, ölüme giderken bile davasına dair mesajını vermeyi ihmal etmemiş cesur insan...
idam edilerek genç yaşta öldürülen yüce insanlardan biridir.Savunduğu fikirleri korkusuzca son dakikasına kadar götürmüştür.Ve korkmadığını bütün yoldaşlarına ve gelcek nesile bildirilmesini istemiştir.Deniz Gezmiş bir dönemin karanlığına almaya çalışıp alamadığı ışıklarındandır.
Delikanlım!
iyi bak yıldızlara,
Onları belki bir daha göremezsin.
Delikanlım!
Senin kafanın içi
Yıldızlı karanlıklar kadar
Güzel,korkunç,kudretli ve iyidir
Yıldızlar ve senin kafan
Kainatın en mükemmel şeyidir.
Delikanlım!
Sen ki ya bir köşe başında
Kan sızarak kaşından
Gebereceksin
Ya da bir darağacında can vereceksin
iyi bak yıldızlara
Onları göremezsin belki bir daha...
Sevmek mükemmel iş delikanlım
Sev bakalım
Madem kafanda ışıklı bir gece var
Benden izin sana
Sev...
Sevebildiğin kadar ...
nazım hikmetin yazdığı bu satırlarla aklıma kazınmış olan isim. neden mi? öyle işte..
başka türlü bir şeydi onun istediği, ağaçları daha yeşil, bulutları daha mavi...bizim bildiğimiz memleket değildi onların kuracakları memleket, deniz'i daha yeşil, havası daha temiz, toprağı başka bir kahverengi... yaşadıkları görmek istemediği, hiç tatmak istemediği şeylerdi. umutları başkaydı, farklıydı ama tüm insanlar için düşlemişti o!
bir başka yaşam hayal ediyordu elbette, daha uzun ve özgür... renkleri başka, tadı bambaşka!
babam ve oglum filmindeki küçük çocuğun adının deniz olmasındaki etkili kişi sanırım. bir donem dogan çoğu erkek çocuğa "deniz" ismi verildiği söylenir.
