Yönlendirilebilen her kitlenin, sıfır toplamlı olduğunu varsayarsak, miadını doldurmuş bir sistem modelidir. Öyle ki, günümüz koşullarında, kitleleri istediği noktalara kanalize edebilen bu kadar çok araç-aktör varken, sağlıklı işlemesinden emin olamayacağımız sistemdir de diyebiliriz.
Karamsarlıgın nirvanasına ulaşacaz artık nerdeyse kardeşim biraz durun.Coğunluk fakir oldugu icin cogulcuk her zaman kötü degildir. Ama bizim gibi eğitimsiz cahil milletlerde yine hırsız tiran kazanır o ayrı. Ayrıca azınlıklarında korunacağına dail bir paragraf daha anayasanın ilk on maddesinin birisinde yerini bulması lazım. Mesela nazi rejiminden sonra 1950de yeniden kurulmus almanyada daha ücüncü kanun azınlıkların haklarıylada ilgiliydi.
güçlü ve zengini koruyan, fakiri ve güçsüzü ezen, güç idarecilerinin romantik küresel konuşmalarının süsüdür.
herkesin eşit olduğu, yasalar önünde her vatandaşın aynı haklara sahip olduğu, ifade ve din temelli özgürlüklerin hiçbir kısıtlama olmadan yaşanabildiği bir yaşayış biçimi kesinlikle değildir.
yıllarca herkes birbirini yedi! demokrasi belli zengin bir küresel sermayenin paralarını ve güçlerini ikiye katlamak için kullandıkları bir Truva atıdır. sermayenin silahlı gücü olan america ordusu ve natoya bakın! demokrasi getiriyoruz diye girdikleri heryerden yeraltı kaynakları, petrol, altın, su para ne buldularsa alıp götürdüler...
demokrasilerde azınlık hakları diye bir mevzu var ama çoğunluğun olduğu yerde bunun nasıl sağlanacağı gülünçtür. ayrıca bireysel özgürlükler konusunda çoğunluğu dikkate alarak nasıl bir çözüm getireceği de merak konusudur.
aklımı çokca kurcalayan halkın kendi kendini yönetmesi şeysi.
neden demokrasi?
her yerde bulabileceğiniz, tarihsel gelişimden çok olayın ortaya çıkış noktasını ve temelini irdelemeye çalışacağım.
dikta karşıtı yunanlar tarafından dünyaya kazandırılan yönetim biçimi, demokrasi. onlar kazandırmasa olmayacak mıydı? elbet olacaktı. insanın içindeki eşitlik güdüsünün demokrasi gibi bir kavram yaratması kadar doğal bir durum yok. peki bu eşitlik duygusu neyin nesi? herkesin eşit olması gibi bir durum söz konusu olabilir mi? herkesin eşit olması gerçekten doğru mu?
eşitliğin savunucularının hep güçsüzler olması çok da şaşırtıcı değil. güçsüzler, güçlülerle aralarındaki farkı kapatmak için çeşitli yollara başvurur. bunların en masumu ve iyi niyetlisi de eşitliktir. eşitlik güçsüzün eline güç verirken, güçlünün elinden de gücünü alır. çoğu insanın da eşitliği savunmasının nedeni budur. güçsüzdürler. güçlü olmak isterler. güçsüzlüğü kaldıramamalarının nedeni de egolarıdır. "bizim onlardan eksiğimiz ne? onlar da insan biz de insanız!" gibi sığ düşüncelerle beslenen eşitlik insanlar arasında olması gereken farkı kaldırır. insanların aynı olmadığı ayan beyan ortadayken onlar arasında eşitlik kurulmaya çalışılması da son derece vahimdir. peki vahim olan bu şey nasıl oluyor da kuruluyor?
çünkü güçsüzler fazla. eğer az olsalardı güçsüz değil güçlü olurlardı. farklılık güçtür. güçsüzlerin fazla olması da ortaya niteliksiz bir güç çıkarıyor ve demokrasi gibi saçma sapan görüşler ortaya çıkıyor. güçsüzlerin çoğunluk sayesinde yarattığı demokraside de bu çoğunluk en önemli aksaklıklardan biri olarak ortaya çıkıyor.
demokrasinin çoğulculuk ilkesi. doğru olanı değil fazla olanı seçer. ama dünyadaki herkes yanlışı savunuyorsa, bu onun yanlış olduğu gerçeğini değiştirmeyecektir. demokraside doğru olan değil kitleleri peşinden sürükleyebilen seçilirken, nasıl oluyor da demokrasinin bu kadar savunucusu olabiliyor?
"en doğrusu demokrasi!"
nereye demokrasi? sen önce doğru olanı seçebil, yalan söyleyip milleti kandıranı değil. yüzyıllar öncesinden insan düşüncesinin kusuru olarak gelişen bu kavramın günümüzde hala kullanılmasının nedeni, birilerinin işine gelmesinden başka bir şey değil. her düşünen, demokrasideki derin aksaklıkları görebilecek kapasiteye sahip.
herkes eşit değil, olmamalı. ama egomuz gereği, kendimizi güçlü olana yaklaştırmak için demokrasiyi kullanmalıydık, kullandık, kullanacağız.
dünyada olmayandır. yalnızca her ülkenin hassas olduğu nokta başkadır. eğer hassas noktaları kaşırsanız onlar da sizi kaşırlar. tabi sıradan insanlar yapınca değil sesi çok çıkanlar için geçerlidir bu durum.
''Cahil bir toplum, özgür bırakılıp kendine seçim hakkı verilse dahi, hiçbir zaman özgür bir seçim yapamaz. Sadece seçim yaptığını zanneder. Cahil toplumla seçim yapmak, okuma yazma bilmeyen adama hangi kitabı okuyacağını sormak kadar ahmaklıktır! Böyle bir seçimle iktidara gelenler, düzenledikleri tiyatro ile halkın... egemenliğini çalan zalim ve madrabaz hainlerdir..."
turk toplumlarinda oteden beri olmayan uygulamadir. mesrutiyetten bu yana iktidara guclu gelen her kesim kendi amaclari icin kullanmistir. bu durum diger turk devletlerinde de farkli degildir.
dünyada mükemmel düzenin olmayacağını kabul edebilecek düzeyde ayırt etme gücüne sahip olan ve birlikte yaşayan insanların birbirini daha az üzmesi ümidiyle çıkarılan sistemdir.
