bizim askerlikte çeşme vardı 8 tane musluğu olan oradan akıyordu. demir bardak kızıyordu böyle kaynar çayla beraber. kışın soğuğunda ellerin ısınıyordu birkaç dakikalığına da olsa. o çaya muhtemelen neler neler ( şap sabun artık askeri sakin tutacak ne varsa ) katıyorlardı ama o çayın tadını da başka yerde bulamadık yıllar yılı.
O çayı önce donmuş çikolata ve tereyağının üzerine koyarsın ki onlar ekmeğe sürülecek kıvama gelsin ve çay da biraz soğusun, bu arada da sen yumurtanı yersin.
ilkokulda katıldığım izci kamplarında da çay böyle içilirdi. aşçılar çayı kaynatırken kazana kendileri atıyordu şekeri. nasıl tutturuyorlardı bilmiyorum ama kimse bir daha şeker atma ihtiyacı hissetmiyordu. güzel çaydı lan. ama kamp boktandı.
o demirin kokusu çaya siner. iğrenç bir küf pas demir kokusu alırsınız. değil 3, 33 şeker de atsan o demir kokusunu alırsın. çay dan soğutur adamı.
edip akbayram : hemen belirtmek isterim. askerde yumruk kadar toparlak bayat ekmekleri kesen makinaya hastayım. slot makinası gibi kollu. adamı koysan 33 e ayıracak o derece.
