bu sabah gözlerimi ölüm haberi ile açtım. dediler ki "defne joy" ölmüş. hadi lan oradan dedim. vallahi bak diye internetten sayfayı açınca yıkıldım. bir insan tanımadığı bir kişinin ölümünde bu kadar üzülebilir mi? saçma. belki onun tavırlarıydı, hayata bakış açısıydı benim onu sevmemin sebebi. şok olduğumu şiddetle belirtebilirim. keşke diyebileceğim nadir insanlardan biriydi.
olmadı, gerçekten olmadı. ne diyelim, mutlu bir hayat sürdü, kafasına göre eğlendi ve aramızdan ayrıldı. seni unutmayacağız defne!
sabah bir uyandım ve kardeşlerim bana öldüğünü söylediler. bildiğiniz şok oldum ve bir o derecede üzüldüm. daha iki üç gün önce karşımızda capcanlı duruyordu be.. **
öldüğüne hala inanamadığım deli olmanın hakkını veren hayat enerjisi bol bir kadın... ölümün cidden vakitlisi olmuyoru lan. ooffff allah rahmet eylesin, ya da toprağı bol olsun, her neyse işte.....
ilk facebook'ta gördüm şaka sandım. Sonra gazeteyi açtım gerçekten doğruymuş. Oğlu da varmış. Çevreye hep neşe saçıyordu. Çok üzüldüm. Allah rahmet eylesin.
onu tanımayan insanların onun ölümüyle bu kadar sarsılmalarının nedeni sanırım çok genç ve enerji dolu bir insan olmasıydı. geride kalanlara sabır, kendisi için de allahtan rahmet diliyorum.
32 yıllık hayat hikayesi olumlu olumsuz 124 entry ile geçiştirilebilendir.
32 yıllık hayatında konuşturamadığının misli misli ölümüyle konuşturandır.
aslında sırf bu açıdan gerçek kadar, hayat kadar, insanın aslından kopuşu kadar sıradandır.
aslında güleryüzü, dobralığı, içtenliği, candanlığı ile sıradanı silip atandır.
düne kadar hayattır gerçek manasıyla.
bugün itibariyle sıradan bir yitirilmişliktir.
sabah sabah ölüm haberini duyunca kimsenin inananamadığı herkesin şaka olmalı yorumunu yaptığı çok neşeli bir ünlüydü. Anne olması, oğlunun çok küçük olması ve daha çok genç olması ise herkesi çok üzen detaylar.
yıllar önce kral tv de (bkz: çat kapı) adlı programda çok severek izlerdik. sonrasında yaptığı hemen hemen her programı sıkılmadan, severek takip etmişimdir. öldüğünü öğrendiğimde şoka girdim. dün (bkz: barış manço) öldüğünde nası hissettiğimi, o küçük yaşımda nasıl ağladığımı düşünüyordum ki, aynı şeyi bugün de hissettim tekrardan, ne yazık ki...
ölüm sana hiç yakışmadı kara kız... allah rahmet eylesin. huzur içinde uyu oralarda. ışıklar içinde...
bi kere olsun üzgün görmediğim insandı. kıpır kıpır halleri, yerinde duramaması zaten ölümle bağdaştıramamam da bu yüzden. gençliğine mi, çocuğuna mı üzüleyim yaydığı pozitifliğe mi. böyle insanlar lazım ülkeye ama işte... allah rahmet eylesin.
hatırlanıldığı kadarıyla kerim tekin le de son roportajı yapan kişiydi.evine falan gitmişti.pek takip etmezdim ama ekranın renkli yüzlerinden biriydi.tabi nası ölmüş eğlence den çıkmış kafa bi milyonmuş artık onunla allah arasında birşey.
Yaşam en çok kime yakışır bilinmez ama sana yakışıyordu be...
Unutulur gidersin belki bi zaman sonra,
arkandan üzülenleri çoğu seni tanımaz, bilmez.
Tek bildiğimiz bitmeyen neşen ve kahkahaların, yaşama somurtanlara karşı
Kim bilir, ne sevgilerin , ne hüzünlerin, ne hayallerin geride kaldı defne
Belki ben de herkes gibi unutucam seni bi kaç gün sonra ki yeni felakette...
Ama bugun ölümü hatırlatın bana, yalnızlığı.
Ruhun şad olsun esmer kız, yukardan bakıp gülme bizlere...
