ölüm kimseye yakışmaz herhalde, ama ona hiç yakışmadı. daha dün ekranlarda olup, bugün aniden gidivermek... öldüğü evin önünde yüzlerce insan toplanmış, kimse inanamıyor herhalde. ışıklar içinde uyusun.
bir ay önce jolly joker'de teoman konserinde sahneye fırlayan deli insan. gelip arka masamıza oturmuştu. dönüp baştan aşağı süzerek küçükmüş bu kadın demiştik. ölümün rengi üstünde eğreti duruyor. can sıkıcı.
insanın bir var bir yok anlamını son senelerde yakın çevremden ötürü, bir trafik kazası sebebinden olacağına alışmıştım.
ölüm gerçekten çok yakın, tam ensemizde.
kendisine, bitmek bilmeyen enerji ve neşesine, minik oğluna fazlaca üzüldüm.
2 gün önce yok böyle dans programında zıpır zıpır zıplarken, bağıra böğüre çıldırırmışcasına konuşurken; "ay be defne, bi sus be kızım" dediğim için şu anda pişmanlık yaşattı bana.
allah rahmet eylesin. ailesine sabır versin.
mekanı cennet olsun işallah,, neşe dolu bir insan olması, "sanki hiç ölmez" hissi uyandırıyordu insanda. her insan bu sayede ölümün ansız olabildiğini hatırlayıp, ona göre yaşamalı hayatını..
yok böyle dans'ta neler konuşulacağını da açıkcası çok merak ediyorum.
uzun zaman sonra beni bir ölüm nedeniyle üzen insandır. çok fazla televizyon izleyen biri de değilim lakin defne joy foster kardeşim, en dandik insan bile az çok görmüştür bu eğlenceli insanı... ölümü yakıştırmayı geçtim ben onun öleceğini düşünmeyenlerdendim. yani bu güne kadar bu muhteşem insanın öleceğini düşünen birileri var mıydı?
bir türkiye gerçeği yine ağlarını örmeye başladı tabi, ölüm nedeni nedir diye...
yani bizim için ölenden çok ölüm nedeni önemlidir. çünkü alkol alıp öldüyse haketmiş olacak, astım kriziyse üzülebiliriz..
ne diyebiliriz ki, bence bu ülkedeki birçok insan için fazlaydı. vakt-i zamanında bunca insanı mutlu edip yüzünde gülücük oluşturduğu için cennetin en güzel yerine gitmesini temenni ederim. bu ülke insanını dertlerinden bir nebze olsun uzaklaştırmak, amerikadaki en iyi aktristin becelerinden çok daha fazlasını ister. hem de doğaçlama...
yazıyı da bitiresim yok lan!
ölümler hakkında çok konuşan bir yapım yok. onu geçtim ölümleri hayatın bir parçası olarak da görürüm. yaşarız ve ölürüz. lakin uzun zamandır çevremde genç biri ölmediğinden bu farklı oldu be!
olmadı be abla, olmadı.
huzur içinde yatsın. ölüm işte amına koyim her seferinde sanki ilk kez meydana gelmiş gibi şaşkınlık veriyor, üzüyor ama hele böyle insanların başına gelince donup kalıyor insan. huzur içinde yat şirine.
uzun zamandır ilk defa sabah kalktığımda ölüm haberi alıp beni üzen sanatçı.allah rahmet eylesin mekanı cennet eylesin.
programında acuna burdan siz gidersiniz biz gitmeyiz demiş.