idolünüzün sizin nerelere geldiğinizi görmeden göçüp gitmesi. Kalbinizde kalan ukte. Hiç bitmeyen özlem. Ağladığınızda koşacak kimseniz olmaması. Size saatlerce Atatürk'ü anlatacak kimsenin olmaması. Yeşil beresi ve nutuğuyla uyuyakalan kimsenin olmaması. 12 haberlerini birlikte izleyeceğiniz kimsenin olmaması. Kuvayi milliye parkına gidecek kimsenizin olmaması. Her akşam arayıp sizi çok özlediğini söyleyen kimsenin olmaması. Bürosunun altındaki tavşanları sevecek kimsenin olmaması. Burnunuzu kapatıp size zorla süt içirecek kimsenin olmaması. Saat 06.00 da sahilde yürüyüş yapacağınız kimsenin olmaması. Beyaz saçlarını taratan kimsenin olmaması. Sesli gazete okuyacağınız kimsenin olmaması. Koltuğunun boş kalması. Bir torunun başına gelebilecek olan en korkunç olay.
Rahmetsiz rahmetli diyorum kendisine insan ayırır mi kız ile erkek evladını bre adam.
Hukuk okuma isteğim işte tam da buraya dayanıyor 3 yılımi yakamayacagim artık.
annemin babası olan dedem ben doğmadan önce ölmüş olduğu için birşey hissetmediğim eylem, ama babamın babası olan dedem ölse bayağı üzülürüm,etkisinden uzun süre çıkamam herhalde.
benim de iki ay önce başıma gelen olay. annemin babası vefat etti.
garip olan şu ki akraba ilişkilerimizin zayıflığından ve en son dedemi 9 yıl önce ömrümde de 2 3 kere görmüş olduğumdan bende hiç bi şey hissettirmedi.
kızdım kendime ulan deden öldü be deden annenin babası borumu bu kadar duygusuz olamazsın dedim.
yok. bi şey hakkında bi şeyler hissetmek isteyip de hissedememek çok bok bi olay a dostlar.
gözden ırak olan gönülden de ırak işte.
düşüncesi bile insanı fena şekilde ağlatılabilecek durumdur.
yaşanmış anılar, söylediği sözler, fotoğrafları aklına getirir torun olanın. sizin için sarf ettiği her sevgi sözcüğünü hatırladıkça içinizi cız ettirecek olaydır. vefat ettikten sonra beni her an gördüğünü aklıma getirerek davranışlarımı düzelttiğim güzel insandır dedem.
bu başlık uplanınca gözlerinin dolması demektir..
mekanın uçmağ olsun moruk.
umarım cennette sana uğruna canını verdiğin turan sevdanın gerçekleştiğini gösteren bir smilasyon falan uyguluyorlardır.. babamın anlattığı gibi bir adamsan seni ancak bu rahatlatır..
diğer dedem, sana ne söylesem... korkma ben ikinizin yolundayım, aynı sizin gibi çok güçlü turan sevdam var. belki sizin gibi değilim ama inanın gözümü kırpmadan sizin yolunuzdan giderim..
yeriniz uçmağ olsun, size karşı olanların yeri ise kızıl tamu olsun..
Rahmetli dedem hep beni azarlardı, sürekli bana kızardı, sürekli tartışırdık. Uzun bir süredir de küs bulunmaktaydık. En son ailemin ısrarı üzerine ramazan bayramında aramıştım. Onda da telefonda tartışma çıkarmıştı. Bir daha aramayacağım seni demiştim. O derece kötü bir dedem vardı. Nefret edilecek, hatta yaşıtın olsa dövülmeyi hakeden türden. Ama gel gör ki 20 gün önce rahatsızlandı. Telefonla tüm aile bireyleri geçmiş olsun dedi ben demedim sırf tartışma çıkaracağı için. Rahatsızlandığı günden 6 gün sonra da vefat etti. Kendisini hiç sevmezdim ama beni bile derinden etkiledi ölümü biliyor musun sözlük. Üstelik babamı arayıp noldu dediğimde ilk kez babamın sesinin titrediğine şahit oldum... Durduk yere aklıma geldi ve ağlıyorum şu anda ilk kez onun için. insan nefret ettiği biri için ağlar mı? Ki Ben cenazesine gidemedim o gün sınavım vardı. Hatta mezarına dahi gidemedim uzak olduğundan 15 gün oldu. Geride benimle ne bıraktı diye düşünüyorum da, aslında hiç bir güzel anısı yok benimle... Ama yine de çok koydu be bana sözlük...
babam hep demisti deden artik yaslandi senin universiteyi bitirmeni bekleyemeden vefat eder,kendini hazirla diye. ve dedemin hayattaki tek istegi benim mezuniyetimi gormekti. 'ben olursemde sen mezun kiyafetinle gelceksin yanima, ilerde is sahibi oldugunda da is kiyafetlerinle gorucem seni' derdi hep dedecim.
ve goremedi.. ama sozum var gelecegim yanina ve dik durucam hayatta hep senin istedigin gibi.
ne kadar hazirim desende o an geldiginde yikiliverir tum direncin. ilk kez bir yakinini kaybetmenin verdigi aci ne tarif edilemez birseymis, onda ogrendim.. oldukten sonrasi daha sancili, evi yerine mezarini ziyaret eder, tak basiniza konusursunuz onunla. ama onun basucundayken hissediyorum yanimda oldugunu. oyle boyle laftan bir hissediyorum lafi degil bu, ciddi ciddi tuhaf oluyorum ve huzur doluyorum sonrasinda. ve sonrasinda hayata ceki duzen geliyor, dedem yanimda olsaydi daha cok calismami isterdi sunu bunu isterdi diyerek silkeleniyorsunuz. dunyevi seylere olan uzaklik zamanla daha da arttigini hissediyorsunuz, maneviyati guclendiriyorsunuz.
vr farkediyosunuz ki onun yoklugu bile hayatinizda sanki varmis gibi sizi hep iyiye yonlendiriyor, onun huzuruyla doluyorsunuz. ve ben sana layik olmaya calistikca senin mutlu oldugunu biliyorum benim herseyim dedecim. iyi ki var oldun. canimsin dedin bana son kez ve o olumden saatler onceki son cumlelerinden biriydi. ah bilsen nasil ozluyorum seni. ama sen hep yanimdasin biliyorum.
herkes benim kadar sansli olup dunya iyisi bir dedeye sahip olabilse keske. sen benim ikinci babamdin, hep var olandin hep destek olandin. sevgin oyle guzel ki icimde. en iyi sen bilirsin beni..
Son 2 aydır her sabah haberiyle uyanacağımızı düşünüyordum. Telefon çalacak. Dede ölecek.
Sonra; planlar ters gitti. Bu sabah dedemi görmek in hastaneye gittim. Dedemi görmek için memleketten gelen misafirlere eşlik etmek için.
Umuttepe. Adı umut umut da ordan aldığım acı haberlerin ardı arkası hiç kesilmedi.
Dedem. Şu an bir cenaze arabasında. O tabut nasıl çirkin.
Kendimi hazırladım sandığım acı, nasıl da hazırlıksız yakalıyor insanı. Halbuki annem sarma yapmıştı. Hiç olmazsa ağzına iki tane atarsın diye. Hani sana iki lokma yedirirken; benim serumum var kuzum, sen ye sen dersin de 3 5 tane sarma yerim diye kahvaltı hayali kurdum yolda.
Seni alıp eve götürücem, incir ağacının altında oturup Ağustos ta kara incir yiyeceğiz demiştim. Ben hala sözümdeyim sen nereye gidiyorsun?
Bu sene fındık parasını bana verecektin, kandırdın mı dede beni?
