yakinim degildi, ne fark eder ki. tanirdim, bilirdim, arada konusurdum. iki cift laf etse de ortadaydi ben hep melankoli, o hep pozitif. insanin tadini kacirmamak icin susasi geliyor-du- karsisinda. hayatini dusundukce... daha yasamasi gerekmez miydi onun? tatmasi gereken hayati tatti mi Allah'im, affet saskinim, sorgulamamak elde degil. seviliyor yanina aldigin kulun. eminim gucuyle, dusunceleriyle bir coguna yardimi dokunmustur. basimiz sagolsun. Allah rahmet eylesin, yakinlarina sabir versin.
hayatımın en güzel hafta sonunda aldım gittiğinin haberini dostum.
neden gittin lan bu kadar erken. ne gerek vardı? daha yanına gelecektim maça gidecektik ulan seninle nereye gittin?
gerçi biliyorum şimdi bu yazdığımı göreceksin ordan yine bana ulan adli vaka diyeceksin ama yazıcam bunları hacı.
sen bana mesajda söz vermemişmiydin gerçi sildim mesajı silmesem buraya yapıştırırdım şimdi. ayıp ettin dostum bana çok koydu bu yaptığın.
şimdi sen meleklerle beraber gününü gün ediyorsun biliyorum. bu yüzden de bir yandan seviniyorum be deli. özleyeceğiz seni eyvallah ama napalım bu da kader. birşey diyemiyorum.
toprağın bol olsun birader. allah seni cennet katı ile mükafatlandırsın.
sen bekle beni orda çok geçmez bende gelirim zaten yakında.
allah rahmet eylesin.
vefatını kardeşimin ağzından duyduğum ve çok üzüldüğüm güzel insan.hayat hikayesini daha öncede okumuştum ölümüyle beraber tekrar bu sayfada görünce yine okudum.gözlerim doldu. o ne güzel sabır dolu bir ömürmüş dedim .hayat hep imtihanlarla dolu ama hangimiz isyan etmeden sabretmeyi becerbiliyoruz işte o bunu yapabilmiş kalbi iman dolu bir insandı.inanıyorum kazandığı imtihanlar ve güzel amelleri onu hem kabrinde hem cennnette yalnız bırakmayacak.ölüm insanın kendi kıyametidir derler ya damdaki deli sonsuzluğa doğru yol alıyor o imtihanlarını inşallah kazandı biz geride kalanlar kendi halimize ağlasak kendi kıyametimizi düşünsek en doğrusu.
mekanın cennet olsun kardeşim.allah ın rahmeti hep seninle olsun.*
bekledim gunlerdir ki biri ciksin, "hakkinda saka yapilan yazar." desin diye ama demedi. bir de aksi gibi izmire geldi, cenazesi yarin diye yazdilar.
biliyor musun? bu sefer cok farkli, cok zor geliyor; yazdiklarini tekrar okumak, onlara yorum yapmak istemek, ama onlara cevap alamayacagimi bilmek. bir okuz oturuyor bu sefer gogsume okurken. bana nefes aldirmadigi gibi o samimi, o espri dolu entrylerinle gulumsememi de engelliyor.
en aci seymis, evlat acisi. allah seni yanina aldi ama umarim anneciginle babacigina bunun sabrini veriyordur. mekanin cennet olsun hemserim.
sözlükte kelimelerim taze. elimin çaylaklığı ile nereye dokundaysam artık birden bir nickin iniltisini duydum. bir haber vardı. ölmüş diye yazmışlardı.bu sözlükte, protesto edip gidenlerin ardından söylenen bir söz kalıbı diye düşündüm. güldüm hatta. ya bu sözlükçüle ne alem insanlar diye iç geçirdim.
Sonra dokundum o nicke, isme, mahlasa. Gerçekmiş. Şaka değilmi. Hakikaten şaka olmasını ne çok isterdim. Neden üzüldüm bilmiyorum. Hiç tanımam etmem. Hiç okumamışım da yazdıklarını. Ama gitmek. Sonsuzluğa. Yazdıkların hala ortadayken ve biz onları okuyorken gitmek. Bir daha o cümlenin sonuna smile koymayacağını düşünmek. Zor be!
Keşke tanısaymışım. Gitmeden önce mesaj kutumda onun da bir mesajı olsaydı. Benimle ilgili çok kişisel birkaç şey sorsaydı. Ya da ben sorsaydım. en azında hiç tanımadığım bir yerde, hiç tanımadığım bir adamın güzel cümleleri olarak yanı başımda kalacaktı.
Mekanında güzel uyu değerli insan. her insan değerlidir.
türkiyeye gelmek için sabırsızlığın ölümemiydi be damdaki deli arkadaşım. allah rahmet eylesin güzel yürekli genç adam.
çok az tanışıklığımıza rağmen o güzel yüreğini hissedip sevmiştim seni insan olarak. allah anne-babana sevenlerine sabır versin. nur içinde yat.
artık gelişmeler bölümüne bakmaktan korkar oldum.
ah be hakan, bir haftadır yokum ben taşınırken sen ölmüşsün oğlum be. hala inanamıyorum. toprağın bol olsun çocuğum.
gelemedim başına.
ayağım varmadı toprağın altında seni yatarken görmeye.
kızma neden gelmedin diye...
ince parmaklarının arasında sigaranı,
yüzüne düşen saçlarını geriye atışını,
yüzündeki muzip gülümsemeni
şaşkınlıkla hadi yaa demeni hatırlamak istedim sadece...
yakıştıramadım çünkü sana...
bu sabah bile dedim allahsız kitap hırsızı' na;
barış, hakan bence ameliyat oldu, sevdiği herkese sürpriz yapacak, öldüm diye şaka yapıyor, bizi öyle toparlayabilirdi çünkü sadece...
barış sadece keşke diyebildi.
