Türk sineması yıllardan beri Yılmaz Güney, Mahsun Kırmızıgül ve Yılmaz Erdoğan gibi mezopotamyalıların hegemonyası altındaydı. Fakat artık Alper Çağlar gibi Türkçü bir yönetmenimiz oldu. Büyük işler yapacak bu çocuk.
henüz izlemedim ama "milliyetçi duyguları okşuyor, gerçekçi değil" fasa fiso gibi laflar edenler için söylüyorum; filmde rol alan 2 asker şehit olmuş. gerçek budur.
konu ve işleniş bakımından laf söylenecek bir film değil. efsane bir yapım olmuş. fakat türkçülüğü aşırı ön plana çıkartmışlar. yani orada şehadet makamını irdeliyorsun ama bir kez yüce Allah'ın adı geçmiyor. öyle bir psikolojide inanan insanlar için inançlar en büyük sığınılacak limandır. biraz ideolojik dengeler var gibi işin içinde.
birincisinden sonra böle ucundan kenarından bi tık kötü geldi diyebilirim ama genede 1.si çok iyi olduğu için bunun kötü olduğu anlamına gelmiyor.
sadece şu oğuzun yatak sahneleri biraz itici geliyor.
--spoiler--
genetik olarak şahlanmaya hazır bir milletiz ve bu filmde bunu yapıyor. ama biz milli maçta çıldıran adamlarız konu türk askeri olunca neler yapmayız. ya film iyi hoşta madem bu kadar güçlüyüz niye duruyoruz hala diye soruyor insan kardeşim filmden sonra. 7 kişi amına koydu ortalığın. bir sahnede "amerikan filmlerinde değiliz son anda uçak gelip bizi kurtarmayacak" diyor komutan ama call of duty hesabı evin içine 2 sn yuvarlanan el bombasını pencereden dışarı atıyorsun abi.
ramiz dayının gençliğini oynayan eleman filmin en iyi yanı net. izleyin aha bu adam diyeceksiniz harbiden. bir de keskin nişancıyı kim düşünmüşse alnından öpüyorum. böyle bir karakter ve böyle davranışlar harbiden çok güzel. aslında ne çok kasmışlar ne de çok şerbetlemişler.
abartmak bizim doğamızdır. bu filmde de var tabi.
--spoiler--
izlenilmesi gereken devam filmi. ilk filmi bugün bitirmiştim gideceğim diye. Gittik ve izledik. Kalite, senaryo, samimiyet dolu karakterler derinden dokunuyor insana. En başta samimiyet var zaten aga. Yer yer espriler ve esprilerin getirdiği tebessüm ile yer yer güldürürken düşündüren sahneler.. helal olsun demek düşer yapana, oynayana, kısacası emeği geçen herkese.
Kesinlikle ama kesinlikle kalitesine, oyuncularına (özellikle çağlar beyciğim tabii ki) ve senaryosunu aşık olduğum 2016,4 kasım çıkışlı ve bugün izlediğim film.
Film oldukça objektifti, ceyda rolündeki kadının sürekli hümanist ve barışçıl şeyler söylemesi de bence ayrı bir mesajdı. Onun dışında filmde hep göndermeler vardı. Türk tarihine, tipik türk karakterine( onurlu olmak, koruyucu olmak, mert olmak gibi) türkiye birliğine ve milliyetçiliğine çok güzel atıflarda bulunulmuş. Ayrıca askerlerin birinin nerdeyse her atış öncesi dizeler mırıldanması kalbimi hoplatıp durdu. Çok akıllıcaydı.
Ağladım mı? evet çok ağladım ortalarından sonra. Ama güldüm mü? Evet aynı zamanda kahkaha da attırdı. Askerlerin kendi aralarında konuştukları sahneyi de pür dikkat dinledim. Birçok gizli şeyinizi de öğrendik beyler swh
Bu filmde dostluk, savaş, aşk, tarih, karakter, kalite her şey vardı. izlemeyenlere şiddetle tavsiye ederim çünkü yüzde yüz içime sinen bir filmdi. Vatanımı zaten seven bir insanım, şimdi daha çok sarıldım resmen. ama bence birinci filmi izleyip öyle gidin. Ara ara flashback'lerle geri gittiği için sahneler birinci filmden çok fena spoiler yiyebilirsiniz.
Son olarak da, filmde çalan müslüm gürses'in affet adlı şarkısını da müptelası gibi her an dinliyorum. bağıra bağıra söyleyesim geliyor bu filmden sonra. Ah, bu film bana neler yaptı böyle.. swh
Sniper-cı karakterini canlandırmış abinin en öne çıkan oyuncu olduğu film.
Onun aynı er Ryan'ı kurtarmakta olduğu üzere dua etmek yerine benzer şekilde şiir okuması ve klise çan kulesi yerine minareye çıkması ve onun gibi top mermisi yemesi benzer yönleri.
