Derezî tarafından, Altıncı Fâtımî Halifesi EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh'ın ilâhlığı, onun gayba halinde saklanan Mehdi olduğu ve tenâsüh inançları üzerine kurulu olan, ayrıca "Risalet’ül-Hikmet" (Hikmet Mekupları), ve El-Hikmet'ül-Şerife adında açık, El-Münferid bi-Zâtihî ve El-Şeriat'ül-Ruhanîyye adında gizli kitapları itikadî inançlarının temel kaynağı olarak benimseyen dinî topluluk.
her ikisi de beşeri muktedirleri yaradanın yeryüzündeki gölgesi olarak algılamış,
ve islam tarihinde sünnilikten ayrışmış,
farklı bir itikat yaratmıştır.
