içinde bulunduğumuz çağ itibarıyle bağımsızlık sözcüğünün rafa kalkmasına rağmen 'aç gezeyim ama kuyruğum dik dursun' tarzında dünyaya kafa tutma alışkanlığının üçüncü dünya ülkelerindeki vazgeçilmezliği.
muz yetiştiremeyen bir ülkenin bağımlılık oranıyla; adam yetiştiremeyen bir ülkenin bağımlılık oranının ters oluşu.
(bkz: bak donumu kendim diktim)
kafasına geçirilen koca bir kapitalizm hava tabakası'nın farkında olmadan ufacık çuvala
kızıp artık starbucks'tan kahve içmeyen türk özgürlükçüsünün hazin öyküsü.
(bkz: faşist almanya)
(bkz: kahrolsun iran rejimi)
bağımsızlığı; ilkokuldaki resim defterine çizdiğimiz ve rüzgar olsa da olmasa da dikdörtgen şeklinden taviz vermeyen bayrağa sahip bir binanın (aslında beynimizin) içine hapsetme paradoksu.
özgürlük-özgürlüğüm
normal olan-bendekiler
hepsi bu filmde...
