Verilen hediyenin sevinmeden daha çok düşünmeye ve felsefi açılımlara sebep olmasıdır.
Bu mana da ayna, en enterasan hediye olmuştur.
Olay şu şekilde gerçekleşmiştir:
Yusuf peygamber güzelliği ile meşhurdur. Bu güzelliğine Mısır'a kral olmakta eklenince güzellik ve kudret birleşmiştir.
Bir gün huzuruna çıkan bir dostu ona şu sözleri söyler:
Ey zenginlikte eşsiz ve güzellikte biricik olan!
Ne kadar düşündüysem de sana lâyık bir armağan bulamadım.
Ben ne getirirsem getireyim, bu, mâdene bir tane getirmek, ya da deryâya bir damla sunmaya benzer.
Benim elimde bir tohum varsa, senin ambarın onunla dolu.
Bu dünyâda güzelliğinin bir eşi yok.
Bu yüzden ben de senin huzûruna hediye olarak tozsuz bir ayna getirmeyi uygun gördüm.
Ey gökteki güneşi kıskandıran,sana kendi güzelliğini seyretmekten daha güzel şey ne olabilir?
