Hastanede iyi niyetle yardımcı olan personel ve hasta yakınlarının bile kul hakkına girecek kadar insanlığın kuyususun. Senin adına onlara ben mahcup oldum. Okuduğunu biliyorum. Övündüğün ismini dahi hak etmeyecek kadar hiçsin.
Haftaya ankara'ya geleceğim. Diğer ay da izmir'e. Vefa bunu gerektirir. Sen merhametli bir insan değildin, gücü tükendiği için merhametli rolü oynayan bir insandın. Sen bu hayatta ömrümden çalmasına izin verdiğim son insansın, seninle her koşulda ahiretliğiz, sana hakkım helal değil.
Seni çok seviyorum, hâlâ.
Sana rağmen.
Hoş, ne kadar seversen sev, karşındakinin anlayabildiği kadardır sevgi de.
Ben seni, onca zamana, onca olan bitene rağmen cüzdanımdaki fotoğrafının yerini değiştirmeyecek kadar, çok özlediğim ve dayanamayacak hale geldiğim zamanlarda fotoğrafını göğsüme bastırarak saatlerce ağlayacak kadar çok seviyorum, hâlâ.
"Çok sevmek bana zarar veriyor," derken, hayatımda var olan tüm insanlara, sevginin nankörü olan birçoklarınaydı lafım, sana değil.
Ben seni, tüm kalp kırıklıklarıma rağmen çok seviyorum hâlâ. Yanımda olmayışın, bunca şeyin oluşu ve aramıza bunca zamanın girmesine rağmen.
"Bazı şeylerin düzeleceğine dair umudumu kaybettim," derken hayattan bahsetmiştim oysa ki, sensiz manasız olan hayata, ve geleceğe.
Şarkının da dediği gibi 'gözleri görmeyen birine gökkuşağının renklerini anlatmak kadar manasız' olan hayataydı.
Aslında bir çoğu, sana kavuşamıyor olmanın ve bunların yaşamış olmanın üzüntüsü.
Anlamadın, anlamıyorsun.
Ben hâlâ her anda, her sohbette seni düşünecek kadar, seni anlatacak kadar, senin dışında bir ihtimalden nefret edecek kadar çok seviyorum seni.
Anlamıyorsun.
Canımı daha çok acıtmaksa eğer amacın daha fazlası yok, üzgünüm.
Daha fazla acıtamazsın.
Ben hâlâ çoğu gece rüyamda seni görecek kadar, hâlâ her gece bize ağlayacak kadar çok seviyorum.
Anlamıyorsun.
Olsun, asıl senin canın sağolsun.
Ben mi?
Dediğim gibi, şu sıralar en son umrumda olan şey canımın sağ olması.
Benim canım sağ falan olmasın artık, lütfen.
Yıllar oldu, unuttum sandım,
Ama içimde hep sen vardın.
Kaldım köşe başında, terkedilmiş,
Ruhum sende kaldı, hiç gelmedin geri.
Unutamadım seni, bu yangın sönmüyor,
Her kime baksam, gözler bir iz arıyor.
Gelsen şimdi, hiç düşünmeden giderim,
Ruhumun senden kalanı tamamlanır belki.
Gözlerinde bulmuştum belki huzuru,
Ama sen başka ellerdeydin hep o zaman.
iki kere düştüm tuzağına, çeldin aklımı,
Bıraktın beni ortada, soğuk bir gecede.
Unutamadım seni, bu yangın sönmüyor,
Her kime baksam, gözler bir iz arıyor.
Gelsen şimdi, hiç düşünmeden giderim,
Ruhumun senden kalanı tamamlanır belki.
Bir daha seni bulamam, biliyorum belki,
Ama içimde eksik kalan bir şey var hâlâ.
Bu yara kapanmaz, iz bırakır her defa,
Sen gitmiş olsan da, kalbim seninle hala.
Unutamadım seni, bu yangın sönmüyor,
Her kime baksam, gözler bir iz arıyor.
Gelsen şimdi, hiç düşünmeden giderim,
Ruhumun senden kalanı tamamlanır belki.
Bundan sonra ben ölene kadar hep çok mutlu, huzurlu, sevgi dolu olacağım şeyler olsun. Geçmişteki tüm kötü şeyleri sadece tecrübe olarak hatırlayayım.
Bana altın çağımı yaşat.
sana yaşattıklarım için kendimi asla affetmeyeceğim. sen beni affederek bize bir şans vererek beni onurlandırdın ama ben kendime o kadar kızgınım ki bunu bile hala sana yansıtıyorum. Özür dilerim
