gömleğinin önü açık, içinde bir şeyi olmayan, döşü azcıcık kıllı bir delikanlının mikrofonu göğsüne dayadığı reklam. sonradan düşününce kalp ritmini dinletmeye çalıştığı arkadaşımın aklına geldi ama dıpdıp-dıpdıp sesleri yoktu ve bunun üzerine, o reklama ilk mağruz kaldığımda aklıma ilk gelen şeyin doğru olduğuna inandım: çocuğun amacı tamamen iğrençlikti; önce, mikrafonla göğsü arasına sıkışan kıllardan mı yoksa kola kabarcıklarından mı geldiğini anlayamadığım hışır fışır sesler geldi ve ardından o kılların bir kısmı mikrafonun gözeneklerine takılıp orada kaldı. (bkz: en kötü ihtimal)
Şimdi üst kat komşusu sesten rahatsız oluyor, aşağı iniyor ' ben sesten rahatsız oldum ' demesine kalmadan eline bi tabak ve gereksiz bir kola şişesi veriliyor verende iki tane güzel hatun...
Lan dallamalar burası türkiye lan o yok efendim ben üst komşuyum ee gel parti var gel katıl, ver kendini baba ver kendini böyle marjinallikler olmuyor hep yalan hep american teenage la bi susun la...
