Hayatı boyunca annesinin yediği dayaklar bir film şeridi gibi gözünün önünden geçince Ahmet annesinin yanına bir an önce varmak için soğukkanlılıkla az önce öldürdüğü babasının yerde yatan cansız bedeninden mendil çıkarıp eline bulaşan kanı sildi ve içine dolan tarifsiz huzurla sanki müjde verecekmişçesine annesine koşmaya başladı.
belki de en sevdiklerimizi, belki de bizi en çok sevenleri öldürdük. yaşayan bir ölüde olabilir insan. belki hepimiz bir katiliz. belki haberimiz bile yok.
