ve yaptığı her şey boşa gitmişti, katil onun karısını dahi öldürmüştü bu numarayı göremedi ve bu onun canına mal oldu, bütün hayatı bütün dostları bir psikopat yüzünden yok olmuştu ve şimdi karşısındaki o kızgın mavi gözlere bakıyordu, gözlerini kapattı ve en azından sevdiklerinden ayrılmayacağını onların ruhlarıyla birleşeceğini anladı ve son nefesini aldı. (romanlarda ve filmlerde genellikle iyi sola biter ama gerçek hayatta iyi son çok nadirdir, örnek bile versek üniversite sınavında çok fazla kişi tıp kazanmak ister ama gerçekte bu sayı çok azdır ve insanlar hayal kırıklığına uğrar ama filmlerde özellikle böyle bir şey yoktur sizi hayal kırıklığına uğratmazlar ve sevindirirler çünkü iyi sonla bitmiştir. bu yüzden bence kaliteli bir film yoktur çünkü çoğunun hatta hepsinin sonu iyi biter dünya kurtulur katil ölür vesaire vesaire ama gerçekte çoğu şey kötü biter, kimse bunu görmez ve uyumaya devam eder.)
yok olmuyor sözlük olmuyor. o kadar cinayet romanı okudum aklıma gelene bak ya; gün batımı, rüzgar yazıklar olsun be! benden cinayet romanı filan çıkmaz belli. hem sonları da sevmem zaten.
aslında karakterimiz öldüğü imajını verip yurt-dışına kaçtı ve polis bu cinayetin suçlusu olarak ölünün teyzesinin oğlunun sevgilinin abisini gösterdi mahkemeye giden genç işlemediği cinayeti kabullendi çünkü elini kana bulamadan müthiş bir üne sahip olacaktı peki sonrası mı hepsi ikinci kitabımda alın okuyun ,
gelecek kitap için ipuçları ; maktul adayımız yurduna geri dönüyor ve hapiste bu suçu işlediğini söyleyen adam bunu öğrenince bir yıkıma sebep oluyor çünkü sahip olmak ün yerine beceriksiz bir adamı bile öldürememiş oluyor. bakalım ikinci kitapta nelerle karşılamayacağız?
