kendi yaşadıkları boyut olan canlılar. insanlardan daha önce yaşamışlardır. enerjileri insan enerjisinden yüksek olduğu için insan için sıkıntı yaşatabilir görüldüğü ve hissedildiği an.
Bir gün lavaboda gece vakti elimi yıkıyordum. Aynada arkamdan uzun boylu birinin geçtiğini bana bakıp yoluna devam ettiğini gördüm. Korktum, annemin yanına koştum hemen.
Bir gün de aynı yerde tam yüzümü yıkamaya gidiyordum arkamdan ışık kapandı.
Allah'a şükür şimdi rahatım.
Bi daha başıma gelmesin yeter ki.
bazılarının şeytanı bazılarının Allahı tuttuğuna inanılan insan gibi bir sınavdan geçen varlıklardır cinler. üç harfli denmesi ise tamamen hurafedir. cinlerin insan üzerinde bir gücü yoktur. insanlardan daha kalabalıklardır ürerler çoğalırlar yerler içerler ve ölürler. insanlar gibi cinlerin canınıda azrail denen melek alır. çoğu şeytanın kölesi haline gelmiştir. en güçlü cin çeşiti ifrittir ifritler şeytanın sağ koludur.
Az önce beni çarpmaya çalıştı. Ama o sırada dengesini kaybedip balkondan düştü. Arkasından BiM poşeti attım. Paraşüt yapsın diye. Artık bunun üstüne de gelip beni çarpmaz sanırım.
Gördüm , yaşadım. Eşimle göz hastanesine gitmiştik. Doktor ona iki adet gözlük yazmıştı. Ertesi sabah , beni uyandırıp " şu gözlüklere bir bakayım , fiyat alayım. Kafama yatan bir şey varsa alır , gelirim " dedi. Gitti. On on beş dakika sonra kapı açıldı. Hafifçe doğruldum yatakta. Gelen eşimdi. Siyah , kalın çerçeveli bir gözlükle gelmişti. Yatağa çıkıp , dirseğinin üstüne doğru uzandı. " nasıl ?" Dedi. " hayret , güzel seçim. Gözlük takmazsın diye düşünüyordum. Çok yakışmış" dedim. Gülümsedi. Baya uzun uzun bakıp gülümsedi. Sonra da " sen uyu , daha erken. Ben ekmek alıp geleyim" dedi. Uzandım geri. Kapı açıldı bir kaç dakika sonra. Gelen eşimdi ve gözlük falan yoktu. " gözlüklerin nerde ?" Dedim. " ne gözlüğü, alamadım. Çok pahalı. Hazırlar da çirkindi " dedi. Olayı anlattım . " rüya görmüşsündür " dedi. Ertesi gece ise uyandığımda boynumu ve kollarımı hareket ettiremiyordum tam olarak. Tuvalete gitmek istemiştim ve kapıyı yan görüyordum ve ağlayarak , çığlık atarak eşimi kaldırdım. 6 ay boyunca teşhis koyamadılar bana. Çift taraflı pupil ödem vardı ve hiç bir hastalık yoktu. Gözlerim kanıyordu , nedenini bulamadılar. Zamanla iyileştim. Doktorlar yine şaşırdı. Herkes " nazar değdi sana " dedi. Ömrümde ilk kez büyüden bile kuşkulandım. En zor günlerimi yaşadım. Cerrahpaşa , çapa , ege üniversitesi ve bilimum araştırma hastanesi... şimdi uyumaya korkuyorum , bir gün yine öyle kalkacakmışım gibi geliyor.
Ayrıca hastalığım süresince bana yardımcı olan tıpçı arkadaş bile hoca önermeye başladı. Hocaya ömrümde hiç gitmedim. Allah 'a sığındım.
