amına koyayım, yazarın biri bir şey diyor, okuyucu o söz kendi koşullarına uyuyorsa kutsal kitap sözüymüş gibi bağlanıyor.
"ciddiyet ahmakların son sığınağıdır"
şimdi bu sözün doğruluğu durumdan duruma değişir; kesin doğrudur diye bir şey yok. sen gidip de birleşmiş milletler oturumunda saçma hareketler yaparsan savaş bile çıkar. arkadaş ortamında da durum kişiden kişiye değişir; bazı insanlar gevşeklikten nefret eder. şimdi karakteri ciddi olan herkes (bilerek kendini kasan kasıntılar dışında) ahmak mı oluyor? he ama yakın arkadaşlarınla çok eğlenceli bir akşamda ciddiyet seviyesi azalır tabi. tabi bizim millet her şeyi abartmayı sevdiği için ciddiyet azaldı diye hemen aralarından bir kurban seçip ölümüne dalga geçerler.
konu nereden nereye geldi... neyse arkadaşlar, kısacası bu önermenin doğruluğu koşuldan koşula değişkenlik gösterir.
