hayata farklı bir gözle bakılabileceğini gösteren yazar. soyadının nasıl okunduğunu tam olarak bilebilsem...
öleceğinizi hissettiğiniz an da en azından bir kitabını okuyunuz derim tabi öleceğinizi bilmezden önce okumamışsanız
--spoiler--
Şimdiye kadar nasıl yaşadıysan yine öyle yaşayacaksın sanırsın. Sonra beklenmedik bir anda biri çıkar gelir. Etrafındaki kimseye benzemez. Kendini bu yeni insanın aynasında görmeye başlarsın. Var olanı değil, sende eksik olanı gösteren sihirli bir aynadır ve sen bunca zaman aslında hep bir eksiklik duygusuyla yaşadığını, bilmediğin bir şeye hasretlik çektiğini anlarsın. Şamar gibi iner hakikat suratına...
--spoiler--
son kitabı damned için yapılan röportajda, cehenneme gerçekten inanıp inanmadığı sorusuna, bir şeylere inanıyorum. ama kendi yarattıklarını sonsuz bir cezaya mahkûm edecek kadar kin tutan bir şeye değil. kimse bu kadar uzun süre kin tutamaz, tanrı bile. a, ama belki türkler tutabilir, demiştir. http://www.kalemsuare.com...nr-bile-bir-cehennem.html
yeni çıkacak kitabını okumak için sabırsızlanmakla beraber kendisini sevip sevmediğim konusunda emin olamıyorum. tabi ki sağ olsun var olsun yazdığı için. ama dövüş klubü görünmez canavarlar... bu cümleler bunları hissetmeyen biri tarafından söylenemez diye düşünürken internet sitesinde fight club tişörtlerini pazarlaması satmaya çalışmasına anlam veremiyorum. sistemin işleyişine ayak uyduruyor kişi sanırım ne kadar karşısında dursa da. yada öyle görünse de.
türkler hakkındaki olumsuz izlenim sahibi olmakta da sonuna kadar haklıdır.
guardian gazetesine verdiği raportajda, muhabirin, türkiyede Philip Roth ve Marquis de Sade ile birlikte suspect authors listesine alındığı anımsatılınca bilgim yok gibi bir cevap vermiştir. artık bu saçmalık hakkında konuşmak istemediğini çıkartabiliriz.
ayrıca yeni kitabı damned i iki buçuk yılda, fight club ı ise altı haftada yazdığını söylemiştir.
'ölüm pornosu' kitabı ülkemizde muzır bulunan yazar.
bir röportajında bunu öğrenmesi üzerine neyse ki yakın zamanda türkiye ye gitmiyorum diyerek lafı yapıştırmıştır. http://www.guardian.co.uk...niuk-fight-club-interview
tıkanma adlı kitabı bende kendimi bulmama neden oldu diyebilirim. anlayana müthiş mesaj veriyo adam. yeni nesil filozof. ama herkes okumasın lütfen. bazıları anlamadığını sevmez.
hakkında yazılan her şey iyi güzel fakat eserlerinde kendisini çok tekrar ediyor. bunu bilerek yapıyor da olabilir fakat bir noktadan sonra şüphelenmeye de başlıyor insan. bunu palahniuk'un dilimize henüz çevrilmemiş kitaplarını da okumuş biri olarak söylüyorum. elbette kendisini yalnızca dövüş kulubü ile inceden tanımış bir okurun bunu farketmesi beklenemez. ama durum bu. en yakın örneği olarak yeni kitabı 'damned''den bir örnek, ilk bölümde yazarımız şöyle der; 'dünyada cehennemi yaşamamızın nedeni buranın cennet gibi olması gerektiğini beklemektir fakat dünya dünyadır ve ölüm ölümdür.' yamulmuyorsam 22.bölüm gibi yine aynı cümle farklı bir şekilde karşımıza geliyor; dünya dünyadır ve ölüm ölümdür. tamamen aynı şekilde yazılmış olsaydı belki biraz anlaşılabilirdi bu. çünkü bu normal bir davranış. bütün kitap boyunca bir cümlenin etkisini defalarca okurun aklına kazıma çabası ama farklı şekillerde ifade edilmiş aynı cümle yazarın kendisini tekrara düştüğü hissini veriyor. bu durum, çarpışma partisinde de gözlemlenlenebilir. evet. iyi okumalar.
her daim olduğu gibi amerikan edebiyatını yine bir underground yazarın değiştirebileceği gerçeğinin belki de yüzüncü kanıtı. diğer kanıtlar için bukowski, fante, brautigan, burroughs. dönemin şartları dolayısıyla biraz daha sert ve daha mekanik hikayeler anlatsa da beat kuşağı yazarlarına bir devam niteliği taşımaktadır.
"insanlar dünyanın güvenli ve düzenli bir yer olması için yıllarca çalışırlardı. ama hiç kimse bunun ne kadar sıkıcı olabileceğinin farkında değildi. bütün dünyanın parsellendiğini, hız limitleri konduğunu, bölümlere ayrıldığını, vergilendirildiğini ve düzenlendiğini, bütün insanların sınavlardan geçirildiğini, fişlendiğini, nerede oturduğunun ne yaptığının kaydının yapıldığını düşünün. hiç kimseye macera yaşayacak bir alan kalmadı, satın alınabilenler hariç. lunaparka gitmek, film izlemek gibi. ama yine de bunlar sahte heyecanlardı. dinozorların çocukları yemeyeceğini bilirsiniz. büyük bir sahte afetin olma şansı bile oy çoğunluğuyla ortadan kaldırıldı. gerçek afet veya risk ihtimali olmadığından, gerçek kurtuluş şansı da ortadan kalkmış oldu. gerçek mutluluk yok. gerçek heyecan yok. eğlence, keşif, buluş yok. bizi koruyan kanunlar aslında bizi can sıkıntısına mahkum etmekten başka bir işe yaramazlar.gerçek karmaşaya ulaşamadığımız sürece, asla gerçekten huzurlu olamayacağız. her şey berbat bir hal almadığı sürece yoluna da girmeyecek. keşfedilmemiş tek alan, elle tutulamayanların dünyasıdır. bunu dışındaki her şey çok sıkı örülmüştür. çok fazla kanunun içinde hapsolmuş durumdayız.
elle tutulamayanlar derken interneti, filmleri, müziği, hikayeleri, sanatı, dedikoduları, bilgisayar programlarını, yani gerçek olmayan her şeyi kastediyordu. sanal gerçeklikten bahsediyordu. yalandan inanılan şeyler. kültür. gerçek dışı şeyler gerçeklikten daha güçlüdür. çünkü hiçbir şey sizin hayalinizdeki kadar mükemmel olamaz. çünkü sadece elle tutulamayan fikirler, mefhumlar, inanışlar ve fanteziler kalır. taşlar ufalanır. ağaçlar çürür. insanlar da maalesef ölürler. fakat bir düşünce, bir rüya, bir efsane gibi aslında son derece kırılgan şeyler yaşarlar da yaşarlar.
amacım insanlara anlatabilecekleri neşeli hikayeler sunmak. beni mahkum etmeniz çok gereksizdi. bürokrasiniz ve kanunlarımız dünyayı temiz ve güvenli bir toplama kampına çevirdi. kölelerden oluşan bir jenerasyon yetiştiriyoruz. çocuklarımıza çaresiz olmayı öğretiyoruz. öyle planlanmış vaziyetteyiz ve ince ince yönetiliyoruz ki, burası artık dünya olmaktan çıktı. burası lanet olası bir sahil güvenlik teknesi oldu."
