leonard cohen'in janis joplin'e ve onunla yaşadığı küçük aşk macerasına ithafen yazdığı..
i remember you well in the chelsea hotel,
you were talking so brave and so sweet,
giving me head on the unmade bed,
while the limousines wait in the street.
those were the reasons and that was new york,
we were running for the money and the flesh.
and that was called love for the workers in song
probably still is for those of them left.
ah but you got away, didn't you babe,
you just turned your back on the crowd,
you got away, i never once heard you say,
i need you, i don't need you,
i need you, i don't need you
and all of that jiving around.
i remember you well in the chelsea hotel
you were famous, your heart was a legend.
you told me again you preferred handsome men
but for me you would make an exception.
and clenching your fist for the ones like us
who are oppressed by the figures of beauty,
you fixed yourself, you said, well never mind,
we are ugly but we have the music.
and then you got away, didn't you babe..
i don't mean to suggest that i loved you the best,
i can't keep track of each fallen robin.
i remember you well in the chelsea hotel,
that's all, i don't even think of you that often.
yıllar sonra kendi belgeseli olan "leonard cohen: i'm your man"de; hayatında yaptığı en büyük yanlışlardan biri olduğunu söyler joplin'le yaşadıklarının mahremiyetine saygı göstermediği ve o dizeleri yazdığı için. bu sözleri söylerken gözlerinden anlarsınız gerçekten pişman olduğunu... çok genç olduğu ve henüz çok ünlü olmadığı için janis joplin'in ününü kullanmak istemiş olabilir toylukla davranarak. lakin bu durum yaptığını hiçbir şekilde haklı çıkarmaz. bunun vicdan hesaplaşması leonard abimize fazlasıyla yeter zaten, fazla söze hacet yok.
leonard cohen ve janis joplin in asansörde karşılaşıp yatakta biten bir hikayesini anlatan cohen şarkısı.
cohen şöyle diyor:
“Janis beni değil Kris Kristofferson’ı arıyordu; ben de Janis’i değil Brigitte Bardot’yu arıyordum”
chelsea hotel dönemin serserilerini ağırlıyordu... bukowski, hendrix, patti smith, andy warhol...
daha sonra ise cohen bu şarkı için "i am the man" belgeselinde; " belki de o geceyi bu kadar çıplaklığıyla anlatmasaydım" diyor.
şarkının sözleri ise:
“Tatlı tatlı konuşurdun, yüreklice/Ağzına alırken dağınık yatakta/Limuzinin beklerdi sokakta;
işte sebepler bunlar, New York böyleydi işte/Para ve şehvet peşinde koşardık durmadan/Adına da aşk derdik bunun, biz şarkı işçileri/Belki hâlâ da öyledir, varsa bizden geriye kalan;
Sonra çekip gittin işte bebeğim/Sırtını kalabalığa döndün ve çekip gittin/Gittin “Sana ihtiyacım var,” dediğini hiç işitmedim/Hiç “Sana ihtiyacım yok,” da demedin;
