Mesleğinin ne olduğu konusunda net bir bilgi olmayan şahıs. Kendisi galatasaray muhabirliği, radyoculuk, komedyenlik, oyunculuk ve şairlik yapmaktadır. Hangisidir acaba asıl mesleği
içimde bir telaş
bu gün sanki bitmiyor
sadece gece başlıyor
yüreğimi serdim tertemiz
üstünde senin ellerin şamdan
tırnakların mum haresi
ne güzel gülümsüyorsun büyülü
sana bakarken
hatırlamıyorum bile son hüznümü
bir heyecan içimde
acaba duruyor mu hala içinde
sıcaklığın
çalacak mı bu akşam zilimi
o ince işaret parmağın
//
bekleyişlerin şairi.
Hiç ıslanmadığımız yağmur geldi aklıma
Seni çok düşünüp ağlayamadığım
Ve bu şehri ıslatamadığım gün hani
Saatlerce bekletmemiştim seni
Söz vermeyip gelmediğin herhangi bir aşıklar parkında
Kavga bile etmeyişimize üzüldüm birden
Hiç aldatmamıştın beni
Ve bir gün bile senle yatıp
Saçlarınla uyanamadım
Ahhh.. ah!
Keşke o otobüse binmeseydim bugün
Görmeseydim kaşlarının altından
Namussuzca bakan gözlerini
Hiç tanımıyorum ki seni...
bir sabah hıçkırıkla uyansan.
pencerelere koşup güneşi arasan.
umudun kenarını kemire kemire .
akşamı alsan odana.
beni ne kadar seversin kim bilir
sonbahar olsan, bütün kış sana ısınsam.
yağmur düştüğünde pencereme.
geldiğini anlayıp koşa koşa.
kısa kollu yüreğimle yollara koşsam.
döktüğün yaprakların kuruluğuna aldırmadan.
avuçlarıma alıp yüzüme sürsem.
gözyaşlarımla yaprakların ıslansa.
bu sonbahar gelsen
gelsen de artık ağlamasam
kış geldi yine.
aylardır görmediğim botlarıma bakınca anladım.
aynı soğuklukla bekliyordu beni.
şimdi gitti tenlerin yanması.
herkesde beyaz bir hüzün sarıdan bozma.
bu kış bana dokunma.
en ağırı sanki.
yaşanmışlıklar birikince kış daha da üşütüyor beni.
birilerinin yokluğunu hissediyor insan.
günahları geliyor aklına.
hani kimseye söylenmeyen.
söylenmedikçe büyüyen.
masum gibi göründüğümüz her an daha da acıtıyor.
ya bu acıyla yaşayıp büyüteceksin kendinle o acıyı.
ya da ne var ne yok dökeceksin ortaya.
pisliklerin içinde yaşanmıyor sevgiler.
atmak lazım dışarı.
bendim o kız çocuğunu ağlatan.
bendim tek başıma doyan.
bendim her aşkta gizli gizli ağlayan.
ya sen?
hala prensesim deme, artık inanmam.
kalemi kıvrak bir şair, sesi istanbula yakışacak kadar derin... çok eskiden, ceyhun yılmaz shoooooww, buyruuuun beniiimm dediği anlarda dinlerdim her akşam, sonra iş güç fırsat olmadı... kitaplar yazmış bu arada, radyoculuğa devam etmiş... şiirlerini, videolarını, sesini ara ara tekrar takip edebilir oldum yıllar sonra... bazı insanları tanımadan anlarsınız ya insani yanını, merhametini, gücünü; işte öyle güzel bir insanmış gibi geliyor bana...
şunu yazmış bir de;
yazdığım kadarını da
yazamadım aslında
seni göremediğim
kadarını sevdim
ışığından aydınlık karanlığım
sen değil ben sevdalıyım
merhaba canım
hüzün benim adım...
aşk acısı çekmekle suçluyorlar beni,
oysa acıyı aynada görmeyi göze aldım ben seni severken zaten.
o hüznü büyütemeyenin ne işi var ki aşk'la
benim derdim başka.
sen neşemi aldın giderken
kahkaha ne demekse
yükleyince adının anlamına,
yaz olunca güneş
sonbahar olunca yağmur
şimdi gidiyor ağrıma.
'kelebek demeseydim sana' mesela diyorum!
şimdi ne zaman görsem
onu da sevmiyorum
öksüzlügüme tokat çırpıyor.
sana nasil düşmanım bir bilsen!
sevgiye aşk'a hürmet etmedin
ben sevgimi saklarken
sen üşüme diye!
başka'ların hikayesini serdin üzerime
seni üzüp ağlatanda kaldın da,
yarım mevsim durmadın yanımda!
inandığım herşeye sarılıyorum
senden daha kötü biri olmamak için
nasıl nefret ediyorum ellerinden
yüzünden, hüznünden,
aynalardan utandırdın
"ben" diye anlattığımı çırılçıplak kalabalıklarda biraktın
sen ki? bu kadar yemini bana yediren.
bana da yazıklar olsun
o kadar iyi biliyorum ki
şimdi çağırsan...
yine geleceğim!..
radyoda başarılı olan komedyen. televizyonda ise olmuyor olamıyor. ayrıca çok iyi şiir okur fakat iyi şiir yazamaz. tek iyi şiiri olan 'sevdiğim ikinci kadınsın sen' sayesinde bu konuda ünlü olmuştur kendileri. ama radyoda sempatik gelen ve zaman zaman sınırları zorlayıcı derecede komik olabilen bir radyo komedyenidir.
her yeni aşkta kandırdın beni gönül.
hepsi güneş kadar sıcaktı ama.
hiçbiri yoktu yanımda geceleri.
acı bana artık gönül.
ben vazgeçtim sevmekten...
biraz da sen üzül.
