her daim cephede en önde olan askerlerdir. tarihsel açıdan bakarsak tabi.
mesela mustafa kemal atatürk, başkomutan olmasına rağmen direk olarak cephede yer almıştır.
yada bir napolyon vardır, tam olarak naptı netti bilmem ama o da king adamdır yani.
günümüze bakarsak osman pamukoğlu vardır. atatürk'ten sonra direk olarak çatışma alanında bulunmuş komutanlarımızdan kendisi.
mübariz ibrahimov vardır ki bu adamı çok severim. tek başına yardırıp ermenistan sınırında bir sürü subayın canını alıp 5 saat kadar ermenilerle çatışıp ağır kayıp verdirip orada şehit olmuştur. Türk ırkının kahramanlarındandır.
dünyada ne kadar cesur asker vardır bilemem ama cesur asker çıkacaksa en hakikisi bizden çıkar diye düşünüyorum.
hayatında hiç çatışmaya girmemiş barut yanık et kokusu duymamış insanların cephede savaşmak için psikolojik bir desteğe duymasıyla ortaya çıkan durumdur. öyle anlar gelir ki adınızı unutursunuz, konuşamazsınız, avuçlarınız soğuk soğuk terler, bir insana ölüm emri vermek önce kendi canını ortaya koymakla paraleldir. bu prensibi belirlemiş askerler dünyada çok azdır. ancak bir çok başarıya imza atmışlardır...
