Cep telefonu yokken ; Ben gider müsaitseniz akşam annemler size gelecek derdim. Yani kısaca cep telefonu yokken cep telefonu bendim. Bizdik. Evin en küçükler idik.
ev telefonları iş görürdü. tek sorun karşı cinsin evi aranırken aşılamayan sorun annelerdi. mesaj yerine mektup ya da küçük notlar vermek çok daha romantik ve anlamlıydı. görüşmeler çoklu msn ortamında değil çay bahçeleri ya da evlerde olurdu. arkadaşlarınızla çıktığınızda anne kişisi saatte 5 defa sizi arayıp napıyosun nerdesin ne zaman geleceksin sorularıyla bunaltmazdı. vs vs.
insan gibi yaşardık. bu ne herkesin elinde telefon konuş konuş dur hayatını boş smslerle harcayan insanalar var. hem birini aramanın birini özleminin ne olduğunu daha iyi hissederdik.
Cep telefonu yokken düşünülenin aksine daha sosyal, daha yapıcı, daha düzenli yaşardık. Biriyle buluşmak istediğimizde gider kapısını çalardık. Çoğu zaman kapıyı annesi veya babası açardı. Onlarla da muhabbet ederdik, şimdi hiçbiri kalmadı. Bir plan yapıldığı zaman saat 5'te pastanenin önünde diye anlaşır 5 olmadan herkes buluşmuş olurdu. Cep telefonları olunca allak bullak oldu tabi her şey. Yarın 12'de bekliyoruz seni Güvenpark'ta. 11.30 gibi telefon gelir. Biz biraz gecikebiliriz sen direk Bahçeli'ye geç. Eh hadi ona da tamam. Üstüne bir telefon daha, bizim iş uzadı siz ordan arkadaşlarla direk pese geçin biz geliriz. Başlarım böyle aşkın ızdırabına dedim isyankar bir tavırla. Aşk demişken ayda 10000 mesajımızı dolduralım, ayrıldığımız vakit hemen mesajlaşmalara başlayalım derdi de yok tabi.neden bu kadar geç cevap yazıyorsun gibi saçma suçlamalara maruz kalırsınız. Hızlı yazmaya çalışırsınız. Bu sefer de ters bir söz söyleyip bir anda neye uğradığınızı şaşırırsınız.Neticede Hasreti de tadıyla yaşamak lazım. Sonra hiç açmak istemediğiniz telefonlar elbette ki vardır, bu zat-ı şahaneler sizi ısrarla ararlar ve açmak zorunda kalırsınız. Sonra bir anda kendinizi bir organizasyonun içinde veya bir şeye söz vermiş olarak bir yükümlülük altına girmiş oluverirsiniz. Telefon hayatımızı hızlandırıyor iyi hoş da ben şahsen hızlı yaşamak istemiyorum. Telefon denen bu kutu sizi bir prestij sahibiymiş gibi gösteriyor zannediyor olabilirsiniz. Belki gerçekten bunu da kaile alan kızlar da vardır. Çok doluyum bu konuda bu nedenle cümleden cümleye atlamış olabilirim kusura bakmayın. Ben 2002 senesinden beri telefon kullanmıyorum. Yaşasın özgürlük. Kimse nerdeyim, nasılım, yaşıyor muyum bilmiyor. istediğime ben ulaşıyorum istemediğim zaten ulaşamıyor.
