türk edebiyatında benzeri olmayan bir şair göster deseler o mutlaka süreya'dır.
--spoiler--
Önce bir ellerin var
Yalnızlığımla benim aramda
Sonra birden kapılar açılıverdi, ağzına kadar..
Sonra yüzün,
Ardından gözlerin dudakların
Sonra her şey çıkıp geldi
Bir korkusuzluk aldı yürüdü çevremizde
Sen çıkardın utancını duvara astın
Ben masanın üzerine koydum kuralları
Her şey işte böyle oldu önce
--spoiler--
Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı...
kendisi nedense bana çok yakın biri gibi geliyor.
ne biliyim sanki baba,komşu,amca gibi.evet evet ,aslında nedense bana amcammış gibi geliyor kendisi.
o kadar güzel anlatıyor,o kadar samimi bir hava var ki şiirlerinde ...
keşke yalnız bunun için sevseydik seni üstad.
--spoiler--
Yemek yemek üstüne ne düşünürsünüz bilmem
Ama kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı
--spoiler--
--spoiler--
Seni soruyorlar..Öldü mü diyeyim, yoksa dönecek mi ?
ikisi de imkansız değil mi ?...
Çünkü biliyorum; asla geri dönmezsin,
Ve biliyorsun; Sen benim için asla ölmezsin
--spoiler--
1938 deki dersim harekatında ailesi göçe zorlanmış ve devletin asimilatör zorbalığıyla çocuk yaşta tanışmış türkiye şiirinin en rikkatli ve değerli ozanlarından olan (bkz: alevi)şair.
