cocugunun arkadaslarının yanında mahcup olmamasını isteyen babadır ... o verilen para mumkunse acil bişey olmadıkca harcanmamalı ,akabınde ertesi gun geri verilmelidir.
ardından hastaneye kaldırıldığını ve iki gün sonra da öldüğünü öğrendiğinizde keşke beş parasız bıraksaydın da yanımdan ayrılmasaydın denilebilecek baba..
kendileri şahsen babamdır. birgün önce para çekmeyi unuttuğu olduğunda, ayın sonu geldiğinde vb. ben arkadaşlarımla buluşmaya gideceksem kendisi o akşam dışarı çıkmaz parasını bana verir...**
yaptığı fedakarlıkla, aynı günün gecesinde evladının sabaha kadar ağlamasını sağlayabilen baba.
babaların en babasıdır deyim yerindeyse.
ağlatır fedakarlığıyla,
güldürür varlığıyla.
yine de mutlu olandır. çünkü sonuçta son para dahi olsa, verebilmiştir. kimi zaman onu dahi yapamayanları mevcuttur ülkemde.
ancak iyi bir yönü de vardır aslında; paranın kirletmediği insandır. parayı bulan herkes paranın esiri olmaz elbette ama o ihtimal sözkonusu bile değildir.
ne var ki günümüzde böyle babalar* hakkıyla payelendirilmiyor, bilakis hakir görülüyorlar.
ulan bire son parayı verdikten sonra birşey olmamış gibi davranmaz mı. hani bir daha istesen olmadığını bildiği halde cebini karıştırcaktır.
(itin olayım baba)
