tarık akan ve halit akçatepe nin fakir rolünü abartıya kaçmadan oyunculuk dersi vere vere oynadıkları, müziği ve temasıyla bir bütün olarak olağanüstü bir dram.
yüzlerce kere izlenilse bile bıkılmayacak , hatta duygulardan gram eksiltmeyecek bir filmdir. ismini gördükçe, duydukça bile insanı garip bir hüzün sarar. müzik olayına girmiyorum bile.
beni ağlatan tek film olmasının yanında cahit oben' in o anlamlandıramadığım psikolojisi ile yaptığı müzikler ile insanı ruh hastası yapan, bir kaç gün dünyaya bakışınızı değiştiren ama ne yazık hak ettiği değeri görememiş film... oyuncuları da gayet sağlamdır bu arada.
Aynı dönemde çekilen adventure diye tabir edilen filmlerden (zengiz kız- fakir oğlan ikilemi ve yanlış anlamalarla dolu bilumum yeşilçam filmlerinden)farklı olarak gerçekten dönemin dokusunu yaşatan filmdir.Türkiye'de yapılmış tartışmasız en iyi dram filmidir.Yazık ki değeri şimdi anlaşılıyor.dünyaya bir pazarlasan nice ödülleri kaldırırsın şimdi.Aslında görüntüleri yeniden temizleyip(Selvi boylum al yazmalım da yaptıkları gibi)yeniden servis edilse rekor kırar yemin ediyorum.
en delikanlı maço adamı bile iki gözü iki çeşme salya sümük ağlatacak film. ha eğer son dakikada banyo ya da balkona kaçarsanız belki karizmayı kurtarabilirsiniz. tarık akan oyunculuğuyla harikalar yaratmıştır. ayrıca filmde o dönemin bir çok sosyal fenomenine de değinilmiştir.
filmin kahraman'ın hastalığı çevresinde gelişen ana hikayesi dışında, dönemim yoksulluğunu da öne sermesi adamı fena halde yaralar. bir de o dönem toplumcu gerçekçilik çevresinde çok film çekilmemesine rağmen bu film, toplum gerçeğini gözümüze sokar. filmi izlerken ''var mı değişen çok şey?'' dedim
kendime. cevap basitti; yollar değişti, yüzler değişti. belki artık herkesin televizyonu var ama, yoksulun nadir ulaştığı şeyler tek değişen. ben de yoksul bir yerde büyüdüm. ben de bizim mahallede ''kancı mehmet'' gibi kirli paralarla satın aldığı muhteşem arabasıyla hava atan adamlar gördüm...
''değişmeyen tek şey, değişimin ta kendisidir'' diyen filozof halt etmiş. hiç bir bok değişmedi ''canım kardeşim''.
böyle de vurucu bir film olduğu için, türk sinemasında çok güzel bir köşede duruyor canım kardeşim.
insanların yakınlık kurmak istedikleri kişiye söylediği sözler bütünüdür..mesele söz değil icraattır..kalpten canım kardeşim diyebilmek fıtrata en uygun düşenidir..müminler birbirlerinin kardeşidir zira.
filmin adını duyunca bile boğazımı düğüm düğüm yaptıran film. şahane bi film, çekildiği zamana ait insanların sıkıntılarını, dertlerini, sevinçlerini o kadar naif bi şekilde anlatmıştır ki film içine çeker sizi. yayınlansa da izlesek, ağlasak, açılsak...
adama bir paket sigara bitirten filmdir.
hüzünlüdür ya, salt hüzün var filmde.
ara sıra güldüren detaylar da var ama genele öyle bir keder hakim ki, anlatılmaz.
tarık akan, halit akçatepe, enfes oyunculuklar
cahit oben, enfes müzik,
sonuç, enfes film.
