şu an beni sarıp sarmalayan durumdur. yapacak bir şey bulamazsınız, hiç birşeyden zevk almazsınız... sebepsiz görünse de kafanızda yüz tane şey vardır... durup durup of çekmenize neden olur.*
boşluktan dolayı oluşan "can sıkıntısı" aslında güzel bir şeydir. çünkü o kadar boşsundur ki, artık yapacak hiç bir şey bulamıyorsundur. örneğin, işyerinde kafa ütüleyen bir patronun yoktur ya da yaz okulunda değilsindir. sabah 12 de kalkarsın. uzun uzun kahvaltı yaptıktan sonra hafiften canın sıkılmaya başlar. bilgisayarın başına geçip nette fink atmaya başlarsın. nitekim ondan da sıkılırsın. onu yaparsın bunu yaparsın, sonra bir bakarsın can sıkıntısından eser kalmamış. o yüzden, telaş yapmayın geçicidir. gün gelecek canınızın sıkılmasına bile vakit kalmayacak. can sıkıntınızın kıymetini bilin, onu sahiplenin, bağrınıza basın...
hiç başlığa yazası bile gelmez insan eğer böyle hissediyorsa. evde kimse de yoktur, izlenecek film de kalmamıştır, televizyon desen tat vermez insana. bu durumda en iyisi uyumaktır galiba.
sol frame'de gördüğüm rezil bazı başlıkların açılmasının muhtemel sebebi. yazar arkadaşlarım öküz demiyorum bak, canları sıkılmıştır ondan diyorum. evet.
aldığın nefesi saymaktır ki o kadar içler acısı bir duygu yaşatır insana. bazen.
şu an da olduğu gibi mesela. ne yapsam tadı yok. hayatı sorgulamaya başladım sanırım. yakındır ya kırklara yedilere karışacağım ya da tamamen salacağım gerisi mevlam kayıra.
rabbim sen benim en değerli hazinemi, yani aklımı koru şu buhranlı dönemde.
gerçekten can sıkıcı olay. başına kötü bir şey gelmiş, veyahut sen kötü birşeye sebep olmuşundur ve bunun sonucu can sıkıntısıdır, daha sonra da canının sıkıldığı için sıkılmaya başlarsın, bunun sonucu olarak başına başka kötü olaylar gelir ve bu olaylar bir kara delik gibi seni içine çeker.
yapacak bir şey bulamamadan oluşan can sıkıntısı* yaratılmış en mükemmel işkencedir. kişi yavaş yavaş boynunun ve bileklerinin sıkılmaya başladığını bile hissedebilir böyle durumlarda. hiçbir şey yapmıyorsunuzdur, bir şey yapmak istersiniz, ne istediğinizi bilemezsiniz, sonra bir şey bulursunuz vazgeçersiniz, sonra tekrar bir şey bulur gibi olur...döngü halinde gider. bu durumlarda zaman sizin için çok yavaş, normalde çok hızlı geçmektedir.
Zaman zaman insanın hiçbir şeyden zevk alamadığı, hiçbir faaliyette bulunmak istemediği, hayatın güzel yönlerini göremediği, can sıkıntılı zamanları olur. Böyle anlarda büyük bir bunalıma düşeriz, eğer bu durumdan kurtulamazsak ruh sağlığımız tehlikeye girebilir. Bunu önlemek için hayattaki ufak detayları yakalamayı bilmemiz gerekir.
geçici entry yazdırır. geçici oluşunu sorgulatır bazen, sorgulatmaz bazen, falan, fıstık... derken bi bakarsın lanet olası sabah olmuş. hayat böyle devam eder gider işte. yavan entry girmek çok can sıkıcı ama, onu bilir onu söylerim. hiç olmamak lazım aslında.
sevdiğiniz filmlerden, hoşunuza giden sahneleri tekrar izleyerek geçirilebilecek durum. bir kaç öneri fena olmaz. (bkz: scent of a woman) frank slade' in * charlie simms' i * disiplin kurulu önünde savunduğu sahne. (bkz: O Brother, where art thou) pete * delmar ın * He's In The Jailhouse Now u seslendirdiği ve ardından I Am A Man Of Constant Sorrow a geçtiği sahne ya da oturup komple izlemeyi tercih edebilirsiniz.
