değeri bilinmemiş bir filmdir canım kardeşim. bazı sahnelerinde değil konuşmak yutkunmakta bile zorluk çektirir insana. hele de son sahnesi insanın gözlerini kan çanağına çevirir. o kadar da etkileyici bir filmdir.
Kahraman: bana bak, sana bir şey söyliyim mi?
-söyle
- kimseye söylemek yok ama!
- iyi ya söylemem.
- yemin et bakiyim.
-valla billa söylemem.
-:ben ölecekmişim.
- ne var oğlum bunda yemin ettiricek?
- hiiiiç..ama abimle halit abim duydun mu? diye bağırdılar akşam bana. ben de korkudan duymadım dedim.
-sen sahiden ölürsen bilyalar nolucak?
- ne biliyim ben.
- bana versene?
- iyi ya, ölünce abimden alırsın.
- yaşa ulan!
su an trt birde yayinlanan her izledigimde oldugu gibi ustumde bir kac kisi oturuyormuscasina hissettiren filmdir. ulan ne gerilimli muzikmis cigerimi yakti yine.
hollywood için nasıl citizen kane filmi bir şaheserse türk sineması için de canım kardeşim filmidir. bu senaryonun, bu oyunculuğun, bu rejinin üstüne birşeyler eklemek imkansızdır.
eğer ailenizden uzaktaysanız, eğer kardeşleriniz şen şakrak evde sizsiz devam ediyorsa hayatına, eğer ki sarılacak bir omuz arıyorsanız "kardeşim" diyerek, bir başınıza asla izlememeniz gereken bir filmdir.
Film müziğini her dinlediğimde içimde bir burukluğa yol açan filmdir. Çok sevdiğim bir eşyayı yahutta insanı kaybettiğim de içimde oluşan burukluğun bir değişiğidir bu burukluk. (bkz:
türk sinemasının en doğal anlatımlı filmlerindendir. tarık akan'ın da severek oynadığı filmdir büyük ihtimal, zira kendisi yakışıklı, zengin genç temalı filmlerden daha çok böyle hayatın içinden filmlerde oynamak istemiştir.
Umut Dünyası filmine çok benzer bu anlamda. basitliği ve doğallığıyla.
''bak senin ellerinde hayatımız...'' diye devam ediyor ya şarkı, o zaman ister istemez filme gidiyor aklım ve ''uçan kuştaki güzelliği kaybettik hastayız...'' hatırlıyorum ki hep beraber hastayız,
bu bizi hep beraber umut etmeye zorlarsa iyi, çünkü o filmde yaşamak tarafı ağır basmıştı ölüme birkaç dakika kalmışken bile.
uyanmasına uğraşmış bir film ve yine aynı amaçta bir şarkı yaptırmış canımızın ta içidir o.
70'lerin acımasız istanbul'unu ve o yıllarda belirgin olarak hissedilen yoksul-zengin farkını gözler önüne seren etkileyici film.
benzer konuda ancak günümüzü anlatan yeni versiyonları yapılmalı. millete aşılanmaya çalışılan 'ekonomi süper gidiyor, artık herkesin karnı tok' mesajındaki yalan, sanat aracığı ile insanlara anlatılmalı.
