içten ve dıştan gelebilecek olan her türlü yağmaya karşı savunmasız kalarak tüm hayati ve tarih sürecindeki milletleşme geleneğinden kazanım sağlayacakları öz güven ve stratejik değerlerini bir bir kaybetmek; bunun sonucunda yoksulluk, cahillik, gericilik ve şiddet eylemlerinin odaklarında kalan anarşist yani devlet otoritesinin kaybolduğu toprak sınırlarında, bir başka toplumların veya devletlerin egemenliği altına girerek asimile olmak ve bireylerinin yaşadığı rezil bir sonla ibretlik bir masala dönüşen yok olmuş bir toplum olarak tarih kitaplarında yerini almaktır.
2000'li yılların başında olduğumuz şu dönem; tarihin her döneminde olduğu gibi en büyük gücün gücü elinde bulundurmak olduğunu bilmemiz gereken, dinamik ve her zaman bir sonrakinden daha iyi olabilecek başarıları, birikimleri, tecrübeleri sağlayacak ve inançlı bir zihne sahip olmaları için gerekli eğitsel uygulamalardan geçirilmesini sağlayacak sistemler dahilinde yetiştirilen bireylerin, toplumun ortalama tabiriyle genelinin bilinçsiz olarak uç ve zararlı noktalara kaçmasını engelleyerek ilerlemeci bir süreç içinde toplumun refahını ve barışını sağlayabileceği, bilgi ve tekniklerin hakim olarak "ezen ve ezilen" arasında yapılabilecek en iyi tercihin kazanılması için mücadele verilmesi gereken bir dönemdir.
küreselleşen ve yaşadığımız gezegen üzerinde hakim olan tabi ve beşeri faktörlerin etkisi ile halkların kendi çıkarları için birbirleriyle itişme yaşamasının doğal sonucu olarak ortaya çıkan sıcak ve soğuk savaşlar neticesi ezilen halkların ezenden kat be kat alçak seviyede modern bir eğitim sisteminden yoksun olduğu, yeniliklere ve devrim niteliği olabilecek gelişmelere dini, geleneksel veya genetik etmenler nedeniyle kapalı olduğu, insanî medeniyet seviyesindeki maneviyat değerlerinden uzak bir kültüre sahip olduğu, yönetimini dıştan destekli olup içten giren casuslara teslim edebildiği ve buna benzer olumlu bir toplum kimliğinin ortaya çıkmasını engelleyebilecek negatif parazitlerle kaplı bir toplum perspektifi içinde olduğunu görüyoruz.
bilgi çağı olarak kabul edilen bu devirde, halen batıl ve dünyaya kapalı bir vizyon taşıyan milletlerin yaşadığı ülkelerin bu yüzyılın sonuna kadar kendilerini toparlamaları mümkün olamayacağından; en başta liderleri öldüğünde daha sonra da ve belki de kendi içlerinde yaşayacakları sonun başlangıcından önce sınır dışlarından gelecek olan ezici güçlere karşı direnç göstermeksizin kabul edecekleri teslimiyetçilik kabulü ile daha da yoksul daha da geri bırakılmış ve daha da ezilmiş bir toplum halini alarak bir filistin, bir ırak, bir afganistan, bir somali de bunlar olacaktır.
